Η αποβολή είναι η αυθόρμητη διακοπή της εγκυμοσύνης στο πρώτο ή το δεύτερο τρίμηνο, πριν από την 22η εβδομάδα. Σε αυτό το στάδιο, το έμβρυο φτάνει τα 500 γρ., που σημαίνει ότι ακόμη και αν η εγκυμοσύνη τελειώσει πριν την 40η εβδομάδα, μπορεί να σωθεί. Επομένως, από την 22η εβδομάδα μιλούν για πρόωρο τοκετό.

Οι αποβολές συμβαίνουν συχνά.

Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, το 15-20% όλων των κυήσεων τελειώνουν στα αρχικά στάδια.

Αλλά αυτές είναι μόνο εκείνες οι περιπτώσεις που οι γυναίκες γνώριζαν ήδη για την εγκυμοσύνη. Συμβαίνει πολύ πιο συχνά να μην γνωρίζουν καν για την εγκυμοσύνη όταν διακόπτεται Πόσα άτομα επηρεάζονται ή διατρέχουν κίνδυνο απώλειας εγκυμοσύνης ή αποβολής;.

Οι αποβολές χωρίζονται σε δύο τύπους:

1. Αυθόρμητη, ή σποραδική, όταν μια γυναίκα έχει υποστεί 1-2 αποβολές.
2. Οικείος. Αυτό σημαίνει ότι τρεις ή περισσότερες εγκυμοσύνες κατέληξαν σε αποβολές, συνήθως την ίδια περίοδο. Μία γυναίκα στις εκατό βιώνει επαναλαμβανόμενες αποβολές.

Γιατί συμβαίνουν αποβολές;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι αποβολές είναι νόμος της φύσης. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς το σώμα της μητέρας καθορίζει ότι αυτό το έμβρυο δεν αξίζει να το αντέξει, αλλά η διαμάχη με αυτή τη διαδικασία είναι συνήθως άσκοπη. Δεν είναι επίσης πάντα δυνατό να προβλέψουμε μια αποβολή: μπορούμε μόνο να μαντέψουμε τι συνέβη.

Εμβρυϊκές χρωμοσωμικές ανωμαλίες

Τρεις στις τέσσερις αποβολές συμβαίνουν στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, δηλαδή στους πρώτους τρεις μήνες. Αυτή τη στιγμή, η πιο κοινή αιτία αποβολής είναι οι εμβρυϊκές ανωμαλίες.

Τα χρωμοσώματα είναι δομές που αποτελούνται από DNA, δηλαδή γονίδια. Τα γονίδια είναι οι οδηγίες με τις οποίες λαμβάνουν χώρα όλες οι διαδικασίες στο σώμα μας. Τα γονίδια καθορίζουν πώς και πότε θα αναπτυχθεί το έμβρυο, πώς θα γίνει παιδί και πώς θα ζήσει στη συνέχεια, ποιος θα είναι ο τύπος αίματος του, ακόμη και ποια γλυκά θα του αρέσουν περισσότερο από άλλα.

Όταν τα κύτταρα της μαμάς και του μπαμπά συναντιούνται, πραγματοποιείται γονιμοποίηση· μετά από λίγες ώρες, το γονιμοποιημένο ωάριο διαιρείται για πρώτη φορά. Αυτή είναι μια πολύ περίπλοκη διαδικασία και τα πράγματα μπορεί να μην πάνε σύμφωνα με το σχέδιο. Για παράδειγμα, αποδεικνύεται ότι το έμβρυο έχει ένα επιπλέον χρωμόσωμα ή, αντίθετα, λείπει ένα. Αλλά όποια και αν είναι η κατάρρευση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: το έμβρυο δεν είναι βιώσιμο. Οπότε το σώμα το απορρίπτει, αυτός είναι ένας φυσικός μηχανισμός Ρωτήσατε: Τι προκαλεί μια αποβολή;.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η γυναίκα δεν παρατηρεί καν ότι έχει συμβεί αποβολή.

Οι χημικές αλλαγές στο σώμα είναι μικρές και δεν τις αισθάνονται όλοι. Η καθυστέρηση είναι επίσης μικρή, επομένως μπορεί να αποδοθεί σε φυσικές αλλαγές στον κύκλο, αλλά εξωτερικά μια τέτοια αποβολή δεν διαφέρει από αυτήν.

Περίπου τα δύο τρίτα όλων των πρώιμων αποβολών είναι ακριβώς τέτοιες ανωμαλίες. Δεν μπορούν να προβλεφθούν, να προληφθούν ή να θεραπευτούν. Φυσικά, η ποιότητα των γεννητικών κυττάρων της μαμάς και του μπαμπά επηρεάζει τη βιωσιμότητα του εμβρύου. Αλλά ανωμαλίες συμβαίνουν ακόμη και σε εντελώς υγιείς γονείς με φυσιολογικά ωάρια και σπέρμα.

Εάν η εγκυμοσύνη έχει διαπιστωθεί με εξετάσεις, αναλύσεις και ακόμη και υπερηχογράφημα, μπορεί να καταλήξει σε αποβολή λόγω εμβρυϊκών ανωμαλιών.

Άδειο γονιμοποιημένο ωάριο

Ορισμένες εγκυμοσύνες διακόπτονται επειδή αναπτύσσεται ανεμβρυονία. Αυτό είναι ένα φαινόμενο όταν υπάρχει ένα γονιμοποιημένο ωάριο, αλλά δεν έχει σχηματιστεί έμβρυο σε αυτό. Αυτό είναι επίσης συνέπεια των βλαβών μετά τη σύλληψη. Αποτυχία.

Προβλήματα με τον πλακούντα

Για να αναπτυχθεί το έμβρυο, πρέπει να προσκολληθεί στο τοίχωμα της μήτρας και να αρχίσει να τρέφεται από τον πλακούντα. Ο πλακούντας είναι ένα ειδικό όργανο που συνδέει τους οργανισμούς της μητέρας και του εμβρύου. Αυτό το όργανο σχηματίζεται πριν από την 14η-16η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Και αν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κάτι πήγε στραβά και ο πλακούντας "δεν λειτούργησε", η εγκυμοσύνη θα τερματιστεί, επειδή χωρίς πλακούντα το έμβρυο δεν μπορεί να φέρει τέρμα.

Χρόνιες ασθένειες

Στο δεύτερο τρίμηνο, ο κίνδυνος αποβολής μπορεί να επηρεαστεί από την κατάσταση της υγείας της μητέρας, και ειδικότερα από ορισμένες χρόνιες ασθένειες:

1. Σακχαρώδης διαβήτης (αν δεν ελέγχεται).
2. Αυτοάνοσο νόσημα.
3. Νεφρικές παθήσεις.
4. Διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα.

Λοιμώξεις

Ορισμένες λοιμώξεις μπορεί να βλάψουν το έμβρυο και να προκαλέσουν αποβολή. Αυτά είναι ο HIV (αν δεν αντιμετωπιστεί και δεν ελέγχεται), τα χλαμύδια, η γονόρροια, η σύφιλη, η ερυθρά, η τοξοπλάσμωση και ο κυτταρομεγαλοϊός εάν οι τρεις τελευταίοι προσβληθούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Λάβετε υπόψη ότι αυτή η λίστα δεν περιλαμβάνει ουρεαπλάσμωση ή τυχόν αλλαγές στην κολπική χλωρίδα.

Φάρμακα

Πολλά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών (βότανα, το ίδιο coltsfoot), μπορούν να επηρεάσουν την πορεία της εγκυμοσύνης. Επομένως, μπορείτε να πάρετε οποιαδήποτε φάρμακα μόνο εάν είναι ασφαλή και εγκεκριμένα από το γιατρό σας.

Χαρακτηριστικά της δομής της μήτρας

Το σχήμα, η δομή και η θέση της μήτρας μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη της εγκυμοσύνης σας. Αλλά οι ανωμαλίες που μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή είναι εξαιρετικά σπάνιες.

Μερικές φορές ο μυϊκός δακτύλιος του τραχήλου της μήτρας είναι πιο αδύναμος από όσο χρειάζεται για τη γέννηση ενός εμβρύου. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται ισθμο-τραχηλική ανεπάρκεια. Εξαιτίας αυτού, ο τράχηλος ανοίγει πριν από τον τοκετό, προκαλώντας αποβολή Αιτίες αποβολής. Αυτή η ανωμαλία θα πρέπει να παρατηρηθεί από έναν γυναικολόγο που θα προσφέρει επιλογές θεραπείας.

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Ένα σύνδρομο που προκαλεί μεγέθυνση των ωοθηκών, δυσκολία στη σύλληψη και αυξάνει τον κίνδυνο αποβολής Τι προκαλεί απώλεια/αποβολή εγκυμοσύνης;, αν και κανείς δεν ξέρει ακριβώς πώς η πολυκυστική νόσος επηρεάζει την εγκυμοσύνη. Πολλές γυναίκες με αυτό το πρόβλημα φέρουν το έμβρυο μέχρι την 40η εβδομάδα.

Τι αυξάνει τον κίνδυνο αποβολής

1. Η ηλικία της μητέρας. Ο κίνδυνος αποβολής σε γυναίκες ηλικίας 20–24 ετών είναι 8,9%, μετά από 45 χρόνια - 74,7% Ηλικία της μητέρας και απώλεια εμβρύου: μελέτη σύνδεσης με μητρώο με βάση τον πληθυσμό.
2. Κακές συνήθειες. Κάπνισμα και ναρκωτικά (σε οποιεσδήποτε ποσότητες), αλκοόλ (πάνω από 50 ml ισχυρών ποτών την εβδομάδα).
3. Καφεΐνη. Μικρές ποσότητες καφεΐνης δεν επηρεάζουν το έμβρυο, επομένως μπορούν να ληφθούν έως και 200 ​​mg καφεΐνης την ημέρα. Συνήθως αυτός ο κανόνας είναι διπλάσιος. , πόση καφεΐνη περιέχει το τσάι και ο καφές, για να μην μπερδεύεστε.
4. Ευσαρκία.

Τι δεν επηρεάζει την αποβολή;

Σε αντίθεση με πολλούς μύθους, η εγκυμοσύνη δεν μπορεί να προληφθεί με:

1. Στρες και άγχος εγκύου, φόβος.
2. Οποιαδήποτε καθημερινή δραστηριότητα Πρώιμη Απώλεια Εγκυμοσύνης, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας (αν δεν σχετίζεται αρχικά με επικίνδυνες δραστηριότητες).
3. Αθλητισμός και, αν δεν υπάρχουν αντενδείξεις για αυτά, για τις οποίες θα σας ενημερώσει ο γυναικολόγος.
4. Πικάντικα τρόφιμα.
5. Πέταγμα.

Τι να κάνετε εάν έχετε αποβολή

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό για να ελέγξετε αν έχει μείνει περιττός ιστός στη μήτρα. Κατά κανόνα, το σώμα ξεφορτώνεται από μόνο του οτιδήποτε περιττό. Μερικές φορές η μήτρα χρειάζεται βοήθεια: είτε πάρτε ένα φάρμακο που ανοίγει τον τράχηλό της, είτε στραφείτε σε χειρουργικές μεθόδους.

Για να μάθετε την αιτία μιας αποβολής, πρέπει να κάνετε μια γενική εξέταση αίματος, να ελέγξετε για λοιμώξεις και να εξετάσετε τη μήτρα. Μαζί με τον σύντροφό σας, μπορείτε να εξεταστείτε από γενετιστή και να εντοπίσετε χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Ωστόσο, δεν είναι γεγονός ότι αυτές οι δοκιμές και οι εξετάσεις θα μας πουν κάτι: υπάρχουν ακόμη πάρα πολλά μυστήρια σε αυτό το θέμα.

Ένα από τα πιο δύσκολα καθήκοντα μετά από μια αποβολή είναι να αντιμετωπίσεις το συναίσθημα και να μην κατηγορείς τον εαυτό σου για αυτό που συνέβη. Ο καθένας αντιμετωπίζει προβλήματα διαφορετικά, αλλά για κάθε περίπτωση, θυμηθείτε:

1. Αν η εγκυμοσύνη τερματιζόταν, τότε πιθανότατα το έμβρυο δεν είχε καμία πιθανότητα, όσο κυνικό κι αν ακούγεται.
2. Δεν φταίμε εμείς που το ανθρώπινο σώμα είναι τόσο περίπλοκο και τόσο δύσκολο να αναπαραχθεί.
3. Οι αποβολές συμβαίνουν συχνά και μετά από αυτές οι περισσότερες γυναίκες μένουν έγκυες και γεννούν χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.
4. Είναι φυσιολογικό να ανησυχείς και να λυπάσαι.
5. Εάν το βρίσκετε δύσκολο, μπορείτε πάντα να αναζητήσετε ψυχολογική βοήθεια.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποτρέψουμε την αποβολή;

Δυστυχώς, σχεδόν τίποτα.

Αν η αποβολή οφείλεται σε γενετικούς λόγους, τότε είμαστε ανίσχυροι. Εάν φταίνε οι λοιμώξεις, τότε μπορούμε (για παράδειγμα, από ερυθρά και γρίπη) ή να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τη μόλυνση. Αν για την αποβολή ευθύνονται χρόνιες παθήσεις, τότε μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε ή τουλάχιστον να τις ελέγξουμε.

Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, η αποβολή δεν φταίει οι γονείς, αλλά ένας πολύπλοκος, αν και τρομερός, από την άποψή μας, μηχανισμός επιλογής.

Αποβολή είναι η αυθόρμητη διακοπή της εγκυμοσύνης πριν την 20η εβδομάδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό συμβαίνει όταν η γυναίκα δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη ότι είναι έγκυος, επομένως είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ο πραγματικός αριθμός των αποβολών. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το 10 με 20 τοις εκατό των κυήσεων καταλήγουν σε αποβολή. Αυτοί οι αριθμοί αναφέρονται σε γυναίκες που γνωρίζουν ότι είναι έγκυες. Εάν εμφανίσετε συμπτώματα αποβολής, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια.

Βήματα

Συμπτώματα

1. Επικοινωνήστε με τον μαιευτήρα-γυναικολόγο σας ή καλέστε ασθενοφόρο εάν έχετε αιματηρή έκκριση.Αυτό μπορεί να είναι διαφορετικοί τύποι εκκρίσεων: θρόμβοι αίματος, αιμορραγία και εκκρίσεις αναμεμειγμένες με απορριπτόμενο ιστό. Μια τέτοια απόρριψη μπορεί να είναι σύμπτωμα αποβολής. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της αιμορραγίας και το πού βρίσκεστε, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να καλέσετε ένα ασθενοφόρο ή να εμφανιστείτε στο ραντεβού σας.

   • Εάν εμφανιστεί κολπικό έκκριμα και νομίζετε ότι είναι εμβρυϊκός ιστός, συλλέξτε το σε ένα καθαρό, αεροστεγές δοχείο και πάρτε το μαζί σας στον γιατρό σας.
   • Αυτό μπορεί να σας φαίνεται περίεργο, αλλά χάρη σε αυτά τα βήματα, ο γιατρός σας θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει την απαραίτητη έρευνα για να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις ανησυχίες σας.

2. Λάβετε υπόψη ότι ο κίνδυνος αποβολής αυξάνεται σημαντικά εάν υπάρχει κηλίδα ή κολπική αιμορραγία. Πολλές γυναίκες εμφανίζουν αιμορραγία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει συμβεί αποβολή. Ωστόσο, είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν μαιευτήρα-γυναικολόγο που μπορεί να σας πει τι να κάνετε στην περίπτωσή σας.

   • Εάν εμφανίσετε μυϊκές κράμπες, σας συνιστούμε να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

3. Παρατηρήστε έντονο πόνο στη μέση.Ο πόνος στην πλάτη, η κοιλιακή δυσφορία και οι κράμπες μπορεί να είναι συμπτώματα αποβολής, ακόμα κι αν δεν αιμορραγείτε.

   • Συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν πάρετε οποιαδήποτε παυσίπονα.

4. Μάθετε για τα συμπτώματα της σηπτικής αποβολής.Η σηπτική αποβολή συμβαίνει όταν το περιεχόμενο της μήτρας μολυνθεί. Αυτή η κατάσταση είναι επικίνδυνη για την υγεία της γυναίκας και απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα. Τα συμπτώματα μιας σηπτικής αποβολής περιλαμβάνουν:

   • κολπική έκκριση με δυσάρεστη οσμή.
   • κολπική αιμορραγία?
   • πυρετός και ρίγη?
   • κράμπες και κοιλιακό άλγος.

   Στο ιατρείο

   1. Κάντε την απαραίτητη εξέταση από μαιευτήρα-γυναικολόγο.Ο γιατρός σας θα κάνει μια εξέταση για να τον βοηθήσει να προσδιορίσει εάν είχατε αποβολή ή εάν είστε ακόμα έγκυος.

      • Ο γιατρός πιθανότατα θα κάνει υπερηχογράφημα, μέσω του οποίου μπορείτε να δείτε την παρουσία εμβρύου στη μήτρα. Εάν είστε έγκυος, ένας υπέρηχος θα επιτρέψει επίσης στον γιατρό σας να δει εάν το έμβρυο αναπτύσσεται σωστά. Επιπλέον, σε μεγαλύτερες περιόδους ο γιατρός μπορεί να ελέγχει τον καρδιακό παλμό του εμβρύου.
      • Ο OB/GYN σας θα εξετάσει τον κόλπο σας, ώστε να μπορείτε να δείτε εάν ο τράχηλός σας είναι διασταλμένος.
      • Τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος θα επιτρέψουν στον γιατρό σας να αξιολογήσει τα ορμονικά σας επίπεδα.
      • Εάν έχετε φέρει ιστό σε αεροστεγές δοχείο που πιστεύετε ότι μπορεί να είναι εμβρυϊκός ιστός, ο γιατρός σας θα κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις για να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις ανησυχίες σας.

   2. Μάθετε για πιθανές διαγνώσεις που μπορεί να σας δώσει ο γιατρός σας.Αυτά περιλαμβάνουν:

      • Κίνδυνος αποβολής. Αυτή η διάγνωση μπορεί να γίνει εάν υπάρχουν συμπτώματα πιθανής αποβολής. Αλλά δεν πρέπει να ανησυχείτε εκ των προτέρων, καθώς η απειλή της αποβολής δεν οδηγεί πάντα άμεσα σε αποβολή. Εάν εμφανίσετε κράμπες ή αιμορραγία αλλά ο τράχηλός σας είναι κλειστός, ο γιατρός σας μπορεί να σας διαγνώσει ότι έχετε αποβολή.
      • Εάν δεν είναι δυνατό να αποτραπεί μια αποβολή, τότε δυστυχώς ο γιατρός θα σας διαγνώσει μια αποβολή. Ο γιατρός θα κάνει αυτή τη διάγνωση εάν η μήτρα συστέλλεται και ο τράχηλος είναι διασταλμένος. Σε αυτή την περίπτωση, μια αποβολή είναι αναπόφευκτη.
      • Μια πλήρης αποβολή χαρακτηρίζεται από την πλήρη απελευθέρωση όλου του εμβρυϊκού ιστού και του γονιμοποιημένου ωαρίου από τη μήτρα.
      • Μια ατελής αποβολή συμβαίνει όταν ο ιστός έχει βγει, αλλά ορισμένα μέρη του εμβρύου ή του πλακούντα δεν έχουν φύγει ακόμη από τον κόλπο.
      • Μια παγωμένη εγκυμοσύνη συμβαίνει όταν το έμβρυο πεθαίνει για κάποιο λόγο.

   3. Ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού σας εάν έχετε διαγνωστεί με απειλούμενη αποβολή.Η απειλή της αποβολής δεν οδηγεί πάντα άμεσα σε αποβολή. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η αποβολή είναι αναπόφευκτη. Ωστόσο, για την πρόληψη της αποβολής, ο γιατρός σας μπορεί συχνά να συστήσει τα ακόλουθα:

      • κρατήστε ξεκούραση μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματα.
      • μην ασκείσαι?
      • αποχή από οικειότητα.
      • αρνηθείτε να ταξιδέψετε σε μέρη όπου δεν θα μπορείτε να λάβετε γρήγορη και υψηλής ποιότητας ιατρική περίθαλψη εάν χρειαστεί.

   4. Εάν συμβεί αποβολή, αλλά δεν βγαίνουν όλοι οι ιστοί του γονιμοποιημένου ωαρίου, ακολουθήστε τις συστάσεις του μαιευτήρα-γυναικολόγου σας.Ωστόσο, ο γιατρός θα λάβει υπόψη τη γνώμη σας κατά τη συνταγογράφηση της θεραπείας.

      • Μπορείτε να περιμένετε μέχρι να απορριφθεί ο υπόλοιπος ιστός. Σε αυτή την περίπτωση, θα χρειαστεί περίπου ένας μήνας.
      • Μπορείτε να πάρετε φάρμακα που θα προκαλέσουν την απόρριψη του υπόλοιπου ιστού. Αυτό συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα φάρμακα μπορούν να ληφθούν από το στόμα ή να χρησιμοποιηθούν ως υπόθετα που εισάγονται στον κόλπο.
      • Εάν έχετε σημεία λοίμωξης, ο γιατρός σας θα αφαιρέσει τυχόν υπολειπόμενο ιστό.

   5. Δώστε στον εαυτό σας αρκετό χρόνο για να ανακάμψει σωματικά από την αποβολή σας.Πιθανότατα θα σας πάρει μόνο λίγες μέρες για να νιώσετε ξανά υγιείς.

      • Να είστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι η περίοδός σας μπορεί να ξαναρχίσει από τον επόμενο μήνα. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να μείνετε έγκυος ξανά. Εάν δεν το θέλετε, χρησιμοποιήστε αντισύλληψη.
      • Μην κάνετε σεξ ή μην χρησιμοποιείτε ταμπόν για δύο εβδομάδες, καθώς αυτό μπορεί να επηρεάσει την επούλωση των ιστών στα τοιχώματα του κόλπου.

   6. Αφιερώστε χρόνο για να αποκαταστήσετε την ψυχική σας υγεία.Έρευνες δείχνουν ότι μια γυναίκα μπορεί να βιώσει έντονη θλίψη ανεξάρτητα από το πόσο μακριά χάνει το μωρό της. Επομένως, μην κατηγορείτε τον εαυτό σας για τα συναισθήματά σας, αλλά περιβάλλετε τον εαυτό σας με ανθρώπους που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τη θλίψη σας.

      • Ζητήστε την υποστήριξη φίλων και μελών της οικογένειας που εμπιστεύεστε.
      • Βρείτε μια ομάδα υποστήριξης.
      • Οι περισσότερες γυναίκες που είχαν αποβολή στο παρελθόν είναι σε θέση να φέρουν και να γεννήσουν ένα υγιές μωρό. Μια αποβολή δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορέσετε να κάνετε παιδί στο μέλλον.

   Προγραμματισμός εγκυμοσύνης

   1. Μάθετε για τις αιτίες της αποβολής.Η αποβολή στην αρχή της εγκυμοσύνης συμβαίνει συχνά επειδή το έμβρυο δεν αναπτύσσεται σωστά. Αυτό μπορεί να συμβεί για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένων γενετικών διαταραχών του εμβρύου και κακής υγείας της μητέρας.

      • Γενετικές ανωμαλίες του εμβρύου. Μεταξύ των αιτιών της μη φυσιολογικής ανάπτυξης του εμβρύου, διακρίνονται τόσο οι κληρονομικοί παράγοντες όσο και οι διαταραχές που εμφανίζονται σε ένα συγκεκριμένο ωάριο και σπέρμα.
      • Ο διαβήτης της μητέρας.
      • Μόλυνση.
      • Ορμονικές διαταραχές στο σώμα της μητέρας.
      • Νόσο του θυρεοειδούς.
      • Ασθένειες της μήτρας ή του τραχήλου της μήτρας.

   2. Μειώστε τον κίνδυνο μελλοντικής αποβολής όσο το δυνατόν περισσότερο.Αν και η αποβολή δεν μπορεί πάντα να προληφθεί, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο αποβολής. Ο κίνδυνος αποβολής αυξάνεται:

      • Κάπνισμα.
      • Αλκοόλ. Το αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στο μωρό σας, ακόμα κι αν δεν συμβεί αποβολή.
      • Φάρμακα. Αποφύγετε τα φάρμακα εάν είστε έγκυος ή προσπαθείτε να μείνετε έγκυος. Μην παίρνετε φάρμακα, ακόμη και μη συνταγογραφούμενα ή φυτικά φάρμακα, χωρίς να συμβουλευτείτε το γιατρό σας.
      • Διαβήτης.
      • Υπέρβαρο ή λιποβαρές.
      • Ασθένειες των αναπαραγωγικών οργάνων, ιδιαίτερα της μήτρας ή του τραχήλου της μήτρας.
      • Περιβαλλοντικές τοξίνες.
      • Λοιμώξεις.
      • Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
      • Ορμονική ανισορροπία.
      • Επεμβατικές διαγνωστικές μέθοδοι όπως αμνιοπαρακέντηση ή δειγματοληψία χοριακής λάχνης.
      • Η γυναίκα είναι άνω των 35 ετών.

Το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης συνεχίζεται από την 14η έως την 26η εβδομάδα κύησης.

Κατάλογος επικίνδυνων συνθηκών

Η αναιμία στις εγκύους (συνήθως σιδηροπενική αναιμία) κατέχει την πρώτη θέση και η συχνότητά της είναι 21-80%, ανάλογα με τη γεωγραφική θέση της κατοικίας της γυναίκας.

Στη δεύτερη θέση βρίσκεται η απειλή της αποβολής ή της καθυστερημένης αποβολής, αν και στο 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης ο κίνδυνος αυτής της επιπλοκής είναι ελαφρώς χαμηλότερος σε σχέση με το πρώτο και φτάνει το 5-10%.

Η τρίτη θέση δίνεται στον προδρομικό πλακούντα και η συχνότητά του στο δεύτερο τρίμηνο φτάνει το 10% (στο τρίτο μειώνεται σημαντικά).

Αιτίες επικίνδυνων συνθηκών

Οι παράγοντες που προκαλούν την απειλή όψιμης αποβολής περιλαμβάνουν:

• ανάπτυξη ισθικής-τραχηλικής ανεπάρκειας (τόσο ανατομική όσο και λειτουργική).
• ελαττώματα της μήτρας (δυσπλασίες της μήτρας, όγκοι).
• Εγκυμοσύνη σύγκρουσης Rhesus;
• μολυσματικές διεργασίες, συμπεριλαμβανομένων των σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων.
• πρόωρη ρήξη μεμβρανών, διαρροή νερού.

Η αναιμία στις έγκυες γυναίκες προκαλείται από:

• μη ικανοποιητικές συνθήκες διαβίωσης·
• φτωχή διατροφή;
• χρόνια δηλητηρίαση (επιβλαβείς συνθήκες εργασίας, διαταραγμένη οικολογία).
• χρόνια σωματική παθολογία (νεφρικές παθήσεις, γαστρίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης, χρόνιες λοιμώξεις, καρδιαγγειακές παθήσεις).
• υπάρχουσα αναιμία πριν από την εγκυμοσύνη.
• αιμορραγία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης?
• πολλαπλή εγκυμοσύνη?
• μεγάλος αριθμός γεννήσεων·
• συχνός τοκετός?
• κληρονομικότητα.

Η αρκετά υψηλή συχνότητα εμφάνισης του προδρομικού πλακούντα στο 2ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης εξηγείται από την ταχεία ανάπτυξη της μήτρας, ιδιαίτερα από 18 έως 22 εβδομάδες. Οι προδιαθεσικοί παράγοντες περιλαμβάνουν:

• επιβαρυμένο μαιευτικό και γυναικολογικό ιστορικό (αποβολή, απόξεση, πολύπλοκος τοκετός).
• χειρουργικές επεμβάσεις στη μήτρα.
• νηπιαγωγία των γεννητικών οργάνων?
• γυναικολογική παθολογία (ινομυώματα, ενδομητρίωση, χρόνια ενδομητρίτιδα).

Συμπτώματα

Τα σημάδια μιας επαπειλούμενης αποβολής στο 2ο τρίμηνο είναι:

• η εμφάνιση γκρίνιας/πονώδους πόνου στην κάτω κοιλιακή χώρα.
• υπερτονικότητα της μήτρας, σταθερή και περιοδική (η μήτρα είναι σαν "πέτρα").
• η εμφάνιση σκοτεινής αιματηρής εκκρίσεως.
• Όταν εξετάζεται, ο τράχηλος διέρχεται από την άκρη του δακτύλου ή ολόκληρος ο αυχενικός σωλήνας είναι βατός για το δάκτυλο).

Η αναιμία στις εγκύους χαρακτηρίζεται

• την εμφάνιση αδυναμίας, κόπωσης,
• αλλαγή στη γεύση
• χαμηλή αρτηριακή πίεση, ζάλη και τάση για λιποθυμία,
• το δέρμα και τα μαλλιά είναι επιρρεπή στην ξηρότητα,
• τα μαλλιά και τα νύχια γίνονται εύθραυστα,
• Η έγκυος φαίνεται πολύ χλωμή, εμφανίζεται μπλε χρώμα κάτω από τα μάτια.

Ο προδρομικός πλακούντας εμφανίζεται στο πλαίσιο της συχνά επαναλαμβανόμενης αιμορραγίας από το γεννητικό σύστημα, η οποία οδηγεί σε αναιμία στην έγκυο γυναίκα. Η ένταση της αιμορραγίας εξαρτάται από τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και τη φύση της εμφάνισης (πλάγια ή πλήρη). Η αιμορραγία είναι ανώδυνη, μπορεί να εμφανιστεί σε κατάσταση ηρεμίας και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση κόκκινου αίματος από τον κόλπο.

Επιπλοκές

Όλες οι αναφερόμενες απειλούμενες καταστάσεις του 2ου τριμήνου της εγκυμοσύνης συμβάλλουν στην ανάπτυξη των ακόλουθων επιπλοκών:

• εμβρυοπλακουντική ανεπάρκεια;
• καθυστέρηση στην ανάπτυξη αμνίου και χορίου.
• επιδείνωση της αναιμίας με τον προδρομικό πλακούντα και την απειλή αποβολής.
• ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης?
• Η αναιμία συμβάλλει στην απειλή της αποβολής και του χαμηλού πλακούντα.
• χρόνια εμβρυϊκή υποξία?
• αυθόρμητη διακοπή της εγκυμοσύνης.
• ανωμαλίες γενικών δυνάμεων.
• περίπλοκη πορεία της περιόδου μετά τον τοκετό.
• Η αναιμία αυξάνει τον κίνδυνο κύησης κατά 1,5 φορές.
• λανθασμένη θέση και παρουσίαση του εμβρύου με προδρομικό πλακούντα.

Θεραπεία και πρόληψη

Η θεραπεία της αναιμίας σε έγκυες γυναίκες περιλαμβάνει τη συνταγογράφηση διατροφής πλούσιας σε πρωτεΐνες και σίδηρο, καθώς και συμπληρώματα σιδήρου. Σε περίπτωση αναιμίας βαθμών 2 και 3, μια γυναίκα υπόκειται σε νοσηλεία, όπου της συνταγογραφούνται συμπληρώματα σιδήρου από το στόμα (σε μορφή δισκίου, ο σίδηρος απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό). Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν: tardiferon, sorbifer-durules, fenyuls και άλλα. Ο αριθμός των δισκίων που λαμβάνονται εξαρτάται από την περιεκτικότητα του φαρμάκου σε σίδηρο. Επιπλέον, ενδείκνυται προληπτική θεραπεία της επαπειλούμενης αποβολής και της εμβρυοπλακουντικής ανεπάρκειας. Σε περίπτωση δυσανεξίας σε σκευάσματα που περιέχουν σίδηρο από το στόμα ή σε περίπτωση μειωμένης απορρόφησης του σιδήρου στο έντερο, συνταγογραφούνται παρεντερικά σκευάσματα σιδήρου (ferrum-lek, venofer, ectofer). Σε σοβαρή αναιμία (αιμοσφαιρίνη κάτω από 60 g/l), ενδείκνυνται μεταγγίσεις ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Εάν εμφανιστεί αιμορραγία κατά τον προδρομικό πλακούντα, η έγκυος πρέπει να νοσηλευτεί. Στο νοσοκομείο, της συνταγογραφείται αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι και ψυχοσυναισθηματική ανάπαυση. Η θεραπεία πραγματοποιείται με στόχο τη μείωση του τόνου της μήτρας και την πρόληψη της απειλής αποβολής. Συνταγογραφούνται αντισπασμωδικά (no-spa, παπαβερίνη, θειικό μαγνήσιο) και τοκολυτικά (ginipral, partusisten). Ενδείκνυται επίσης η προληπτική θεραπεία της σιδηροπενικής αναιμίας με συμπληρώματα σιδήρου. Οι μεταγγίσεις αίματος ερυθρών αιμοσφαιρίων και φρέσκου κατεψυγμένου πλάσματος πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις ενδείξεις (σε περίπτωση σοβαρής ή/και επαναλαμβανόμενης αιμορραγίας, απότομη μείωση της αιμοσφαιρίνης). Παράλληλα, πραγματοποιείται θεραπεία για τη βελτίωση της μητροπλακουντιακής ροής αίματος (Trental, Chimes, Actovegin, Magne-B6, βιταμίνες Ε, C και ομάδα Β). Η διακοπή της εγκυμοσύνης πραγματοποιείται σύμφωνα με ζωτικές ενδείξεις από την πλευρά της μητέρας.

Η απειλή της καθυστερημένης αποβολής αντιμετωπίζεται επίσης ενδονοσοκομειακά, όπου συνταγογραφούνται ανάπαυση στο κρεβάτι, αντισπασμωδικά, τοκολυτικά, βιταμίνες και μεταβολικά φάρμακα (βελτίωση της μητροπλακουντιακής ροής αίματος). Σε περίπτωση ισθμοτραχηλικής ανεπάρκειας ενδείκνυται χειρουργική θεραπεία - συρραφή του τραχήλου της μήτρας (από 13 έως 27 εβδομάδες).

Στην πρόληψη της αναιμίας δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή και ισορροπημένη διατροφή, στην προληπτική λήψη πολυβιταμινών και μετάλλων και στην ομαλοποίηση του σχήματος της ανάπαυσης.

Για να αποφευχθεί η αιμορραγία κατά τον προδρομικό πλακούντα ή η απειλή αποβολής, συνιστάται σε μια γυναίκα να απέχει από βαριά σωματική δραστηριότητα και να σηκώνει βαριά, να αποφεύγει αγχωτικές καταστάσεις και να υποβάλλεται σε προληπτικά μαθήματα θεραπείας.

Πρόβλεψη

Η σιδηροπενική αναιμία μπορεί να θεραπευτεί σχεδόν στο 99% των περιπτώσεων και η πρόγνωση για αυτή την κατάσταση είναι ευνοϊκή για τη γυναίκα· ο τοκετός πραγματοποιείται μέσω του φυσικού καναλιού τοκετού.

Η πρόγνωση για τον προδρομικό πλακούντα είναι πάντα σοβαρή και το ποσοστό επιτυχούς ολοκλήρωσης της εγκυμοσύνης εξαρτάται από τον τύπο εμφάνισης (η πρόγνωση είναι χειρότερη με πλήρη εμφάνιση), τη συχνότητα επαναλαμβανόμενης αιμορραγίας, την ανάπτυξη συνοδών επιπλοκών της εγκυμοσύνης (αναιμία, εμβρυϊκή επιβράδυνση της ανάπτυξης) και άλλους παράγοντες. Στο 90% των περιπτώσεων με ατελή παρουσίαση, ο τοκετός τελειώνει χειρουργικά, σε περίπτωση πλήρους παρουσίασης υπάρχει απόλυτη ένδειξη για καισαρική τομή.

Το ποσοστό επιτυχούς ολοκλήρωσης της εγκυμοσύνης με απειλή αποβολής στο δεύτερο τρίμηνο εξαρτάται από την αιτία που την προκάλεσε, την έγκαιρη και επαρκή θεραπεία. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, η απειλή διακοπής στο δεύτερο τρίμηνο διακόπτεται επιτυχώς και φτάνει το 75-80%.

Μερικές μελέτες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης

Καθυστερημένη αυτόματη αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο - θεραπεία.

Η όψιμη αυτόματη αποβολή (13-21 εβδομάδες) είναι μια κοινή παθολογία. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν σε αυτόματη αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο. Ορισμένες από αυτές (χρωμοσωμικές ανωμαλίες) δεν μπορούν να διορθωθούν και, εάν εντοπιστούν, καλό είναι να πραγματοποιηθεί μια προκαλούμενη άμβλωση. Μια σειρά από άλλα αίτια (ισθμική-τραχηλική ανεπάρκεια, ανεπάρκεια πλακούντα) απαιτούν διορθωτική θεραπεία.

Η διακοπή της εγκυμοσύνης στις 22 εβδομάδες ή αργότερα θεωρείται πρόωρος τοκετός. Μετά τις 22 εβδομάδες, το νεογέννητο είναι δυνητικά βιώσιμο.

Μια επαπειλούμενη αποβολή συνοδεύεται από αύξηση του τόνου, περιοδικές συσπάσεις της μήτρας, βράχυνση του τραχήλου της μήτρας και ελαφρύ άνοιγμα του τραχηλικού καναλιού (εσωτερικό στόμιο του τραχήλου).

Καθυστερημένη αυτόματη αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο - αιτίες

1) χρωμοσωμικές ανωμαλίες του εμβρύου.

2) έκθεση σε δυσμενείς εξωτερικούς παράγοντες (κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ, κατάχρηση ουσιών).

3) ισθμοαυχενική ανεπάρκεια.

4) ορμονικές διαταραχές (υπερανδρογονισμός).

5) λοιμώξεις των γεννητικών οργάνων και IUI εμβρύου κ.λπ.

Περαιτέρω φυσιολογική ανάπτυξη της εγκυμοσύνης μπορεί να παρεμποδιστεί από δυσπλασίες της μήτρας (δίκερως, σε σχήμα σέλας), την παρουσία μεγάλων μυοματωδών κόμβων με κεντρομόλο ανάπτυξη και υποβλεννογόνιο εντοπισμό, καθώς και από χαμηλή εντόπιση του ενδομυϊκού μυωματώδους κόμβου (στην περιοχή του τον ισθμό της μήτρας). Η υπερβολική διάταση της μήτρας είναι σημαντική σε περίπτωση πολύδυμης εγκυμοσύνης ή οξείας πολυϋδραμνίου. Ο ρόλος των αυτοαντισωμάτων (αντιφωσφολιπίδιο, αντι-καρδιολιπίνη) στην παθογένεση της όψιμης αποβολής συζητείται.

Εμβρυϊκές χρωμοσωμικές ανωμαλίες:

Παθολογία αυτοσωμικών χρωμοσωμάτων:

Τρισωμία στο χρωμόσωμα 21 (σύνδρομο Down);

Τρισωμία στο χρωμόσωμα 18 (σύνδρομο Edwards, που αποτελείται από μια ενιαία ομφαλική αρτηρία, παραμόρφωση κάμψης των δακτύλων, διασταύρωση του δείκτη και των μικρών δακτύλων, βράχυνση του πρώτου δακτύλου). Λιγότερο από το 10% αυτών των νεογνών επιβιώνουν μέχρι την ηλικία του 1 έτους.

Τρισωμία στο χρωμόσωμα 13 (σύνδρομο Patau: σχιστία χείλους και υπερώας, οφθαλμικές ανωμαλίες, πολυδακτυλία. Λιγότερο από το 3% των νεογνών επιβιώνουν έως την ηλικία των 3 ετών).

Σύνδρομο διαγραφής κοντού βραχίονα του χρωμοσώματος 5 (σύνδρομο cry-the-cat, νοητική υστέρηση, φεγγαρόψη).

Παθολογία των φυλετικών χρωμοσωμάτων:

Σύνδρομο Klinefelter (σύνολο χρωμοσωμάτων 47XXY). Ο φαινότυπος είναι αρσενικός, αλλά η κατανομή του υποδόριου λίπους και η ανάπτυξη των μαστικών αδένων είναι θηλυκή. Έλλειψη τριχοφυΐας στο πρόσωπο. Αγονία;

Σύνδρομο Turner (χρωμοσωμικό σύνολο 45Χ0). Μικρό ανάστημα, δερματικές πτυχές σε σχήμα φτερού στο λαιμό, αμηνόρροια, ανωμαλίες των νεφρών, δυσπλασίες του καρδιαγγειακού συστήματος (σύνθεση της αορτής). Αγονία;

Σετ χρωμοσωμάτων 47XYY. Υψηλή ανάπτυξη. Αρσενικός γονότυπος και φαινότυπος, διανοητική έκπτωση. Κακώς εκπαιδευμένος. Αγονος.

Τα παιδιά με σύνδρομο Down γεννιούνται συχνότερα από γυναίκες όψιμης ηλικίας (40 ετών και άνω). Ένα τεστ τριπλού προσυμπτωματικού ελέγχου μπορεί να ανιχνεύσει έως και το 80% των περιπτώσεων αυτού του συνδρόμου στη μήτρα, πριν από τη γέννηση. Εσφαλμένα θετικά αποτελέσματα σημειώνονται όχι περισσότερο από το 5% των περιπτώσεων. Εξετάζουν τη συγκέντρωση της AFP (ποσοστό ανίχνευσης 20-25%), τη συγκέντρωση της hCG στον ορό του αίματος και χρησιμοποιούν υπερήχους (ευαισθησία 65-75%). Η τελική διάγνωση γίνεται με την εξέταση του καρυότυπου.

Ανίχνευση εμβρυϊκών παθολογιών με χρήση υπερήχων

Παρουσιάζουμε δεδομένα υπερήχων για τον εντοπισμό σημείων των συνδρόμων Down, Patau, Edwards, καθώς και μελέτες ορμονών (AFP, hCG, E3).

Υπερηχογραφικά σημεία τρισωμίας 21 (σύνδρομο Down):

Πάχυνση της πτυχής του δέρματος.

Κοντά μηριαία οστά;

Διεύρυνση της νεφρικής πυέλου;

Δωδεκαδακτυλική ατρησία;

Ηχογενής εστίαση στην καρδιά.

Η εξέταση πρέπει να γίνεται στις 18-22 εβδομάδες κύησης.

Υπερηχογραφικά σημεία τρισωμίας 13 (σύνδρομο Patau):

Υπερηχογραφικά σημεία τρισωμίας 18 (σύνδρομο Edwards):

Παραμόρφωση των δακτύλων;

Κύστες του χοριοειδούς πλέγματος των κοιλιών του εγκεφάλου.

Καθυστερημένη αυτόματη αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο - σημάδια

Κλινικά σημεία αυτόματης αποβολής. Η αυτόματη αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο μπορεί να εκδηλωθεί με πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς, στη μέση και ασυνήθιστη έκκριση από το γεννητικό σύστημα (βλεννώδεις, υδαρείς, αιματηρές). Θα πρέπει να δώσετε προσοχή σε συμπτώματα όπως σταθερή αύξηση του τόνου της μήτρας και κοιλιακό άλγος, αλλαγές ή απουσία του καρδιακού παλμού του εμβρύου, αδυναμία, χλωμό δέρμα, ταχυκαρδία, μειωμένη αρτηριακή πίεση (πιθανή μερική αποκόλληση πλακούντα, στην οποία μπορεί να μην υπάρχει εξωτερική Αιμορραγία).

Είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί η ηλικία κύησης σύμφωνα με το ιστορικό, την εξέταση, το υπερηχογράφημα και να διαπιστωθεί η κατάσταση του εμβρύου (ζωντανό, ασφυξία, ενδομήτριος θάνατος). Δώστε προσοχή στα σημάδια της εμβρυϊκής IUI, των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος και της παθολογίας του γαστρεντερικού σωλήνα. Η προσεκτική ψηλάφηση όλων των τμημάτων της κοιλιάς θα καθορίσει την υπερτονικότητα της μήτρας ή την παρουσία τακτικών συσπάσεων. Μέχρι την 24η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, μέρη του εμβρύου δεν είναι ψηλαφητά μέσω του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος, επομένως δεν πρέπει να προσπαθήσετε να τα αναγνωρίσετε. Είναι απαραίτητο να ακούτε τον καρδιακό παλμό του εμβρύου, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ενός αισθητήρα Doppler.

Κατά τη διάρκεια μιας κολπικής εξέτασης, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί μια εξέταση με χρήση speculum. Πάρτε ένα στυλεό από το κάτω μέρος του κόλπου. Πάρτε ένα επίχρισμα για να προσδιορίσετε τη διαρροή αμνιακού υγρού.

Οι εξετάσεις εξπρές περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος και ούρων και διαπίστωση της ευαισθησίας της μικροβιακής χλωρίδας στα αντιβιοτικά. Είναι επίσης απαραίτητο να διεξαχθεί υπερηχογράφημα για να προσδιοριστεί η κατάσταση και το μέγεθος του εμβρύου και η θέση του πλακούντα.

Η κατάσταση μπορεί να διαφέρει. Εάν υπάρχει κίνδυνος καθυστερημένης αποβολής, τηρούν τις μελλοντικές τακτικές που στοχεύουν στη διατήρηση της εγκυμοσύνης.

Όταν υπάρχει διαρροή αμνιακού υγρού, η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη. Τυπικά, ο τοκετός αναπτύσσεται με χοριοαμνιονίτιδα, όταν πρέπει να τερματιστεί η εγκυμοσύνη. Κατά τη διάγνωση σοβαρών δυσπλασιών του εμβρύου ή μιας μη υποσχόμενης εγκυμοσύνης, η γυναίκα θα πρέπει να συμβουλεύεται να τη διακόψει. Αλλά σε όλες τις περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη και να υποστηριχθεί η επιθυμία της γυναίκας μέχρι να απειληθεί με απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές.

Καθυστερημένη αυτόματη αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο - θεραπεία

Για να διατηρηθεί η εγκυμοσύνη όταν υπάρχει διαρροή αμνιακού υγρού, δεν υπάρχουν σημάδια μόλυνσης και το έμβρυο είναι σε φυσιολογική κατάσταση, χρησιμοποιείται οξεία τοκόλυση με ενδοφλέβια χορήγηση τοκολυτικών. Αλλάζετε τις αποστειρωμένες πάνες κάθε 2-3 ώρες. Η εγκυμοσύνη διατηρείται μέχρι την 34η εβδομάδα και στη συνέχεια η μαιευτική κατάσταση αφήνεται στη φυσική της πορεία. Οι αμνιακές μεμβράνες μπορεί να κολλήσουν μεταξύ τους και η διαρροή νερού μπορεί να σταματήσει. Υπάρχει μικρή βλάβη από τις συντηρητικές τακτικές εάν βασίζονται στην προσεκτική παρακολούθηση των συμπτωμάτων της μόλυνσης και στην πρόληψη ή θεραπεία.

Ενδείκνυται εμπειρική αντιβακτηριακή θεραπεία (ερυθρομυκίνη, μετρονιδαζόλη).

Διαχείριση αυτόματων αμβλώσεων (βασικές διατάξεις). Εάν είναι αδύνατο να σωθεί η εγκυμοσύνη (άνοιγμα του τραχήλου πάνω από 3 cm) ή ανέφικτο (εμβρυϊκές δυσπλασίες), η πρόωρη διακοπή της εγκυμοσύνης πραγματοποιείται μέσω του φυσικού καναλιού γέννησης, ακόμη και με εγκάρσια θέση του εμβρύου, καθώς το μέγεθός του είναι αρκετά μικρό. Εξαίρεση αποτελούν οι παρατηρήσεις με πλήρη προδρομικό πλακούντα.

Οι κύριες διατάξεις είναι οι εξής.

Παρέχουν στη γυναίκα τη μέγιστη ψυχολογική υποστήριξη και προσοχή.

Παρέχετε επαρκή ανακούφιση από τον πόνο.

Μετά από μια αυθόρμητη αποβολή, απαιτείται απόξεση της μήτρας με μια μεγάλη, αμβλεία (Χειμερινή) απόξεση, αφού σχεδόν πάντα υπάρχουν υπολείμματα ιστού πλακούντα στην κοιλότητα της μήτρας.

Όταν η εγκυμοσύνη είναι 22 εβδομάδων και άνω, η παρουσία παιδίατρου είναι απαραίτητη για την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του εμβρύου.

Αποβολή – συμπτώματα

Μια αποβολή, ή η λεγόμενη αυτόματη αποβολή, είναι μια παθολογική διακοπή της εγκυμοσύνης έως και 20 εβδομάδων. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι σπάνιο φαινόμενο και σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το 15-20% των διαγνωσμένων κυήσεων καταλήγουν σε αυθόρμητη διακοπή. Τα αίτια της αποβολής είναι: φλεγμονώδεις παθήσεις του αναπαραγωγικού συστήματος στη μητέρα, ιστορικό αποβολής, ηλικία άνω των 35 ετών, ορμονικές διαταραχές, ανωμαλίες στην εμβρυϊκή ανάπτυξη και λοιμώξεις.

Ποια είναι τα τυπικά συμπτώματα μιας αποβολής;

Δεδομένου ότι στις 6 εβδομάδες της εγκυμοσύνης (4 εβδομάδες από τη στιγμή της σύλληψης) το έμβρυο εμφυτεύεται στη μήτρα και προσκολλάται στο τοίχωμά της, η αυθόρμητη αποβολή μπορεί να μην αναγνωριστεί μέχρι αυτή τη στιγμή. Τα σημάδια αποβολής την 6η εβδομάδα αντιστοιχούν στα συμπτώματα της αυτόματης αποβολής στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Τα πρώτα σημάδια αποβολής στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης (μέχρι και τη 12η εβδομάδα): κράμπα πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς με αιματηρή έκκριση.

Επιπλέον, αν βρεθεί έμβρυο με μεμβράνες στους θρόμβους, τότε η αποβολή θεωρείται πλήρης. Χαρακτηρίζεται από σφιχτό κλείσιμο του τραχήλου της μήτρας μετά τη διακοπή της αιμορραγίας. Τα κύρια συμπτώματα της ατελούς αποβολής: απελευθέρωση μέρους του περιεχομένου της κοιλότητας της μήτρας και συνεχιζόμενη αιμορραγία. Και στις δύο περιπτώσεις, η διατήρηση της εγκυμοσύνης είναι αδύνατη.

Για μια περίοδο έως και 4 εβδομάδων, μια αποβολή δεν έχει συμπτώματα και περνά όπως οι κανονικές περίοδοι, μόνο πιο άφθονη, γιατί η ίδια η γυναίκα μπορεί να μην γνωρίζει ότι ήταν έγκυος. Εάν το νεκρό έμβρυο παραμείνει στη μήτρα, τότε μια τέτοια έκτρωση ονομάζεται αποτυχημένη. Μπορεί να υποψιαστεί η επιδείνωση της ευημερίας της εγκύου: αδυναμία, λήθαργος, απώλεια όρεξης, απώλεια βάρους. Κατά τη διάρκεια μιας μαιευτικής εξέτασης, το μέγεθος της μήτρας δεν αντιστοιχεί στην ηλικία κύησης. Η υπερηχογραφική εξέταση με κολπικό καθετήρα επιβεβαιώνει τη διάγνωση.

Σημάδια αρχόμενης αποβολής

Τα πρώτα σημάδια μιας επαπειλούμενης αποβολής (απειλούμενης αποβολής) μπορεί να εμφανιστούν με τη μορφή ενοχλητικού πόνου στο κάτω μέρος της κοιλιάς και στη μέση, ενώ το εξωτερικό στόμιο του τραχήλου της μήτρας είναι κλειστό. Μερικές φορές μπορεί να υπάρχει ελαφρά αιμορραγία από το γεννητικό σύστημα. Με την έγκαιρη πρόσβαση σε ένα εξειδικευμένο ιατρικό ίδρυμα και βοήθεια, η εγκυμοσύνη μπορεί να σωθεί. Εάν αγνοήσετε τα συμπτώματα μιας επαπειλούμενης έκτρωσης, η πιθανότητα αποβολής αυξάνεται σημαντικά.

Σημάδια αποβολής στο δεύτερο τρίμηνο

Τα συμπτώματα της αποβολής δεύτερου τριμήνου είναι παρόμοια με τον τοκετό. Αρχικά αρχίζουν οι συσπάσεις, οι οποίες εντείνονται, ο τράχηλος λειαίνει και ανοίγει, οι μεμβράνες σπάνε και απελευθερώνεται το αμνιακό υγρό, μετά γεννιέται το έμβρυο και μετά βγαίνει ο πλακούντας. Εάν το βάρος του μωρού είναι μικρότερο από 400 γραμμάρια, θεωρείται αποβολή, εάν είναι πάνω από 400 γραμμάρια, τότε θεωρείται νεογέννητο. Τα συμπτώματα της όψιμης αποβολής μπορεί να σχετίζονται με ανωμαλίες στην ανάπτυξη του πλακούντα, σχηματισμούς στην κοιλότητα της μήτρας (ινομυώματα) και τις επιβλαβείς επιδράσεις τοξικών ουσιών στο έμβρυο (φάρμακα, αλκοόλ, φάρμακα).

Τακτικές για μια έγκυο γυναίκα με τα πρώτα σημάδια μιας επαπειλούμενης αποβολής

Στο πρώτο σημάδι μιας απειλής αποβολής, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Για να βεβαιωθείτε ότι είναι σκόπιμο να συνεχιστεί η εγκυμοσύνη, είναι απαραίτητο να ελέγξετε το μέγεθος της μήτρας και να βεβαιωθείτε ότι ανταποκρίνονται στον όρο και να δείτε εάν το εξωτερικό στόμιο του τραχήλου της μήτρας είναι κλειστό. Εάν παραμείνουν αμφιβολίες, τότε η γυναίκα στέλνεται για υπερηχογράφημα με κολπικό αισθητήρα. Εάν το έμβρυο είναι βιώσιμο και το μέγεθός του αντιστοιχεί στην ηλικία κύησης, τότε η έγκυος προσφέρεται να πάει στο νοσοκομείο για θεραπεία. Για ενδοκρινικές παθολογίες που σχετίζονται με ανεπαρκή επίπεδα προγεστερόνης, συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα.

Σε περίπτωση ατελούς ή αποτυχημένης αποβολής, η απόξεση της κοιλότητας της μήτρας γίνεται με γενική αναισθησία για την αφαίρεση υπολείμματα του εμβρύου με μεμβράνες από την κοιλότητα της μήτρας. Μετά την οποία συνταγογραφείται μια πορεία αντιβακτηριδιακής θεραπείας για την πρόληψη της ενδομητρίτιδας.

Εάν έχετε αποβολή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δεν πρέπει να εγκαταλείψετε την πιθανότητα να αποκτήσετε παιδί. Απλώς πρέπει να προσεγγίσετε την επόμενη εγκυμοσύνη σας πιο προσεκτικά. Θα χρειαστεί να επικοινωνήσετε με έναν αρμόδιο ειδικό ο οποίος θα σας πει ποιες εξετάσεις να κάνετε, ποιες εξετάσεις να υποβληθείτε, να συνταγογραφήσει μια πορεία της απαραίτητης θεραπείας και, ίσως, μετά από 6 μήνες (δεν πρέπει να προσπαθήσετε νωρίτερα) η πολυαναμενόμενη εγκυμοσύνη θα συμβούν.

Απειλούμενη αποβολή - κύριες αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Οι λόγοι για την απειλή της αποβολής μπορεί να είναι πολύ διαφορετικοί. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, έως και το 20% των κυήσεων καταλήγουν σε αποβολή.

Υπάρχουν πρώιμες αποβολές -έως 12 εβδομάδες και καθυστερημένες- από 12 έως 22 εβδομάδες εγκυμοσύνης. Στην περίπτωση αυθόρμητης διακοπής της εγκυμοσύνης από 23 έως 37 εβδομάδες, αυτή η διαδικασία ονομάζεται πρόωρος τοκετός.

Λόγοι επαπειλούμενης αποβολής

Υπάρχουν οι παρακάτω λόγοι που απειλούν την αποβολή στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης:

1. Γενετικά ελαττώματα στο έμβρυο που δεν είναι συμβατά με τη ζωή. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου το 70% των γυναικών διατρέχουν κίνδυνο αποβολής. Οι γενετικές διαταραχές δεν είναι κληρονομικές, αλλά προκύπτουν ως αποτέλεσμα ορισμένων μεταλλάξεων στα γεννητικά κύτταρα ανδρών και γυναικών λόγω της δράσης εξωγενών παραγόντων (ιοί, αλκοόλ, φάρμακα). Δεν είναι δυνατό να αποτραπεί η αποβολή που σχετίζεται με γενετικές μεταλλάξεις· είναι δυνατό μόνο εκ των προτέρων, πριν από την εγκυμοσύνη, να μειωθεί ο κίνδυνος γενετικών ελαττωμάτων στο έμβρυο εξαλείφοντας τους μεταλλαξιογόνους παράγοντες.
2. Ορμονικές διαταραχές σε γυναίκες που σχετίζονται με ανεπαρκή παραγωγή της ορμόνης προγεστερόνης, απαραίτητη για την έναρξη, τη διατήρηση και την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Είναι δυνατόν να αποφευχθεί η αποβολή που σχετίζεται με την έλλειψη προγεστερόνης εάν ο αιτιολογικός παράγοντας εντοπιστεί έγκαιρα και εξαλειφθεί.
   • Επίσης, ένα υψηλό επίπεδο ανδρογόνων στο σώμα μιας εγκύου μπορεί να συμβάλει στην απειλή της αποβολής, επειδή αυτές οι ορμόνες καταστέλλουν την έκκριση γυναικείων ορμονών - προγεστερόνης και οιστρογόνων, απαραίτητων για την εγκυμοσύνη.
   • Η ανισορροπία των ορμονών των επινεφριδίων και του θυρεοειδούς στο σώμα μιας εγκύου συμβάλλει επίσης στον κίνδυνο αποβολής.
3. Σύγκρουση Rh, η οποία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της απόρριψης του σώματος μιας Rh-αρνητικής γυναίκας από το σώμα ενός Rh-θετικού εμβρύου. Για αυτό το πρόβλημα, η προγεστερόνη συνταγογραφείται συχνά για την πρόληψη της αποβολής.
4. Λοιμώδη νοσήματα στις γυναίκες που προκαλούνται από μη ειδικές και ειδικές λοιμώξεις.
   • Οι μη ειδικές ασθένειες περιλαμβάνουν γρίπη, ηπατίτιδα, πνευμονία, πυελονεφρίτιδα, σκωληκοειδίτιδα κ.λπ.
   • Οι ειδικές λοιμώξεις περιλαμβάνουν γονόρροια, χλαμύδια, τριχομονάδες, τοξοπλάσμωση, έρπητα και λοιμώξεις από κυτταρομεγαλοϊό.
5. Λαμβάνοντας υπόψη τον υψηλό κίνδυνο αποβολής λόγω λοιμωδών αιτιών, συνιστάται η εξέταση πριν από την εγκυμοσύνη και, εάν είναι απαραίτητο, η απαραίτητη θεραπεία, ώστε η επόμενη εγκυμοσύνη να προχωρήσει χωρίς επιπλοκές.
6. Οι προηγούμενες αμβλώσεις μπορεί να προκαλέσουν αποβολή, καθώς η άμβλωση είναι μια χειραγώγηση που προκαλεί άγχος για το σώμα μιας γυναίκας και διαταράσσει τη λειτουργία των γεννητικών οργάνων της.
7. Η λήψη φαρμάκων και βοτάνων μπορεί να προκαλέσει τον κίνδυνο αποβολής. Για παράδειγμα, λήψη ορμονικών φαρμάκων, ναρκωτικών αναλγητικών, αντιβιοτικών κ.λπ. Ανάμεσα στα βότανα που μπορούν να προκαλέσουν την απειλή της αποβολής στα αρχικά στάδια είναι το υπερικό, η τσουκνίδα, το τάνσι, ο μαϊντανός κ.λπ.
8. Το συχνό συναισθηματικό στρες προκαλεί την απειλή της αποβολής.
9. Διατήρηση ενός ανθυγιεινού τρόπου ζωής, ο οποίος συνίσταται στη λήψη ναρκωτικών, αλκοολούχων ποτών, συμπεριλαμβανομένου του καπνίσματος και της κατανάλωσης ποτών που περιέχουν καφεΐνη.
10. Η απειλή της αποβολής προωθείται επίσης από τη σεξουαλική επαφή, τη σωματική βαριά προσπάθεια, τις πτώσεις και τα χτυπήματα στο στομάχι.

Οι αιτιολογικοί παράγοντες για την απειλή αποβολής στην όψιμη εγκυμοσύνη, εκτός από αυτούς που περιγράφονται παραπάνω, μπορεί να είναι:

• αιμορραγικές διαταραχές,
• παθολογία του πλακούντα - αποκόλληση ή παρουσίαση,
• η παρουσία όψιμης κύησης σε μια έγκυο γυναίκα - αυξημένη αρτηριακή πίεση, μειωμένη νεφρική λειτουργία, η οποία συνοδεύεται από την παρουσία πρωτεΐνης στα ούρα και την εμφάνιση οίδημα,
• πολυυδράμνιο,
• η παρουσία ισθμοτραχηλικής ανεπάρκειας, η οποία εμφανίζεται μετά από προηγούμενους τραυματικούς τοκετούς ή αποβολές, η οποία συνοδεύεται από τραύμα στον τράχηλο ή στον ισθμό της μήτρας,
• διάφορα είδη τραυματισμών - με τη μορφή μώλωπες στην κοιλιά και/ή στο κεφάλι.

Λαμβάνοντας υπόψη τον τεράστιο αριθμό των λόγων που συμβάλλουν στην απειλή της αποβολής, τόσο στα πρώιμα όσο και στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, είναι απαραίτητο να προετοιμαστείτε προσεκτικά για την εγκυμοσύνη.

Τα πρώτα σημάδια μιας επαπειλούμενης αποβολής

Τα πρώτα σημάδια μιας επαπειλούμενης αποβολής είναι, πρώτα απ' όλα, οποιαδήποτε αλλαγή στην ευημερία της εγκύου. Τα πρώτα σημάδια μιας απειλούμενης αποβολής μπορεί να είναι:

• Αίσθημα βάρους και πόνου στο κάτω μέρος της κοιλιάς και στην οσφυϊκή περιοχή.
• Η εμφάνιση ή η αλλαγή στο χρώμα της απόρριψης - από κόκκινο σε σκούρο καφέ. Ο όγκος της απόρριψης δεν έχει σημασία - η κηλίδα ή η έντονη αιματηρή έκκριση είναι ένας λόγος για να συμβουλευτείτε επειγόντως έναν γιατρό.
• Η αλλαγή στον τόνο της μήτρας που αισθάνεται μια γυναίκα - ένταση της μήτρας και πόνος σε κράμπες, ειδικά στα τελευταία στάδια, απαιτούν άμεση βοήθεια από γιατρό.

Μερικές φορές, ελλείψει παραπόνων, κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας από γιατρό, μια σάρωση υπερήχων μπορεί να καθορίσει την απειλή αποβολής: αυξημένος τόνος της μήτρας, διαταραχές του καρδιακού παλμού του εμβρύου, ασυμφωνία μεταξύ του μεγέθους της μήτρας και της ηλικίας κύησης κ.λπ.

Πόνος με επαπειλούμενη αποβολή

Ο πόνος όταν υπάρχει κίνδυνος αποβολής μπορεί να είναι πολύ διαφορετικός και να είναι το πρώτο και μοναδικό σημάδι. Ο πόνος όταν υπάρχει απειλή αποβολής εντοπίζεται συχνότερα στο κάτω μέρος της κοιλιάς, πάνω από τη μήτρα, στην οσφυϊκή περιοχή και το ιερό οστό. Ο πόνος μπορεί να είναι σταθερός ή περιοδικός, να μην σταματά για αρκετές ημέρες και να αυξάνεται σε ένταση και διάρκεια. Ο πόνος μπορεί να είναι γκρίνια, κράμπα ή οξύς. Η παρουσία πόνου που αυξάνεται και συνοδεύεται από αιματηρή έκκριση είναι σημάδια επαπειλούμενης αποβολής και απαιτούν επείγουσα βοήθεια από μαιευτήρα-γυναικολόγου.

Θερμοκρασία σε κίνδυνο αποβολής

Η θερμοκρασία όταν υπάρχει απειλή αποβολής μπορεί να είναι φυσιολογική ή αυξημένη (έως 37,4 ° C), ειδικά στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης, η οποία εξηγείται από την υπερθερμική επίδραση της ορμόνης προγεστερόνης και είναι μια παραλλαγή του κανόνα.

• Εάν εμφανιστεί υψηλή θερμοκρασία και υπάρχουν σημάδια οποιασδήποτε μόλυνσης στο σώμα, τότε αυτό μπορεί να προκαλέσει την απειλή αποβολής ή εάν υπάρχει ήδη, τότε να επιδεινώσει αυτή τη διαδικασία.
• Επίσης, σε περίπτωση αδικαιολόγητης αύξησης της θερμοκρασίας στους 38°C ή υψηλότερη, ελλείψει άλλων συμπτωμάτων, αυτό είναι ένα ανησυχητικό σημάδι και ένας λόγος για να συμβουλευτείτε γιατρό.

Απαλλαγή όταν υπάρχει κίνδυνος αποβολής

Όταν υπάρχει κίνδυνος αποβολής, το έκκριμα αλλάζει τον χαρακτήρα του και μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα σημάδια. Η έκκριση γίνεται αιματηρή στη φύση, το χρώμα της ποικίλλει από έντονο κόκκινο έως σκούρο καφέ. Η αιματηρή έκκριση μπορεί να είναι ελάχιστη, με κηλίδες ή άφθονη. Επιπλέον, στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης, η απειλή αποβολής μπορεί να υποψιαστεί ακόμη και απουσία αιματηρής εκκρίσεως, αλλά παρουσία ανοιχτόχρωμης υγρής εκκένωσης. Μια τέτοια υδαρή εκκένωση υποδηλώνει διαρροή αμνιακού υγρού, ως αποτέλεσμα παραβίασης της ακεραιότητας των αμνιακών μεμβρανών. Οι εκκρίσεις σε περίπτωση επαπειλούμενης αποβολής συνοδεύονται σχεδόν πάντα από πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς και/ή στη μέση.

Συμπτώματα επαπειλούμενης αποβολής

Τα συμπτώματα της επαπειλούμενης αποβολής χαρακτηρίζονται από:

1. Πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς και/ή στην οσφυϊκή περιοχή. Ο πόνος είναι γκρινιάρης, σταθερός ή κράμπας, σταδιακά αυξάνεται.
2. Η εμφάνιση αιματηρής εκκρίσεως.
   • Στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης, το χρώμα της έκκρισης ποικίλλει από κόκκινο (που μπορεί να υποδηλώνει αποκόλληση του ωαρίου) έως σκούρο, σκούρο καφέ (που μπορεί να υποδηλώνει ότι έχει συμβεί αποκόλληση του ωαρίου και έχει σχηματιστεί αιμάτωμα, το οποίο διαρρέει) .
   • Στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης (στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο), εμφανίζονται αιματηρές εκκρίσεις λόγω αποκόλλησης του πλακούντα από το ενδομήτριο της μήτρας· το χρώμα τους μπορεί επίσης να κυμαίνεται από ανοιχτό έως σκούρο. Ως αποτέλεσμα της αποκόλλησης του πλακούντα, το έμβρυο δεν λαμβάνει πρόσθετο οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά και εάν συμβεί ολική αποκόλληση, το παιδί μπορεί να πεθάνει.
3. Η αιματηρή έκκριση μπορεί να είναι ελαφριά, με κηλίδες ή άφθονη.
4. Μια εκδήλωση της απειλής αποβολής στο τέλος της εγκυμοσύνης μπορεί να είναι η υδαρή απόρριψη λόγω διαρροής αμνιακού υγρού. Ως αποτέλεσμα παραβίασης της ακεραιότητας των αμνιακών μεμβρανών, ένα άχρωμο υγρό διαρρέει και περιβάλλει το έμβρυο. Αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από αύξηση της έντασης των μυών της μήτρας - υπερτονικότητα, η οποία επίσης αποτελεί απειλή αποβολής.
5. Η παρουσία υπερτονίας της μήτρας, η οποία πρέπει να διαχωριστεί. Εκείνοι. Υπάρχει υπερτονία της μήτρας που προσδιορίζεται με υπερηχογράφημα και υπερτονικότητα της μήτρας που γίνεται αισθητή από την ίδια την έγκυο. Ο αυξημένος τόνος της μήτρας μπορεί να είναι τοπικός, που επηρεάζει μια συγκεκριμένη περιοχή της, και συνολικός, όταν ολόκληρη η μήτρα είναι τεταμένη. Ο τοπικός τόνος της μήτρας συνήθως προσδιορίζεται με χρήση υπερήχων· δεν είναι πολύ επικίνδυνος, αλλά απαιτεί σημαντική προσοχή. Ο συνολικός τόνος της μήτρας γίνεται αισθητός από την έγκυο ως έντονη πάχυνση και συνοδεύεται από πόνο στην κοιλιά.

Απειλούμενη αποβολή το πρώτο τρίμηνο (από 1η έως 12η εβδομάδα)

Η απειλή της αποβολής στο πρώτο τρίμηνο (από την 1η έως τη 12η εβδομάδα) εμφανίζεται συχνότερα κατά την πρώτη κρίσιμη περίοδο, η οποία εμφανίζεται στη 2η και 3η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Σε αυτή την περίοδο, μια γυναίκα μπορεί να μην γνωρίζει ότι είναι έγκυος, αλλά είναι πολύ σημαντικό, αφού το γονιμοποιημένο ωάριο διεισδύει στην κοιλότητα της μήτρας και εμφυτεύεται στο ενδομήτριο. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαταραχθεί από διάφορους εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες. Οι ενδογενείς παράγοντες περιλαμβάνουν γενετικές διαταραχές στο έμβρυο που είναι ασυμβίβαστες με τη ζωή.

Εξωγενής – ο τρόπος ζωής μιας γυναίκας, ιδίως η λήψη αλκοόλ, ναρκωτικών, φαρμάκων, το κάπνισμα και το άγχος μπορεί να προκαλέσει απειλή αποβολής. Επίσης, η παθολογία των γεννητικών οργάνων σε μια γυναίκα μπορεί να προκαλέσει παραβίαση της διείσδυσης του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα και την περαιτέρω εμφύτευσή του. Αυτή η παθολογία περιλαμβάνει:

• διαταραχές στη δομή της μήτρας (μήτρα σε σχήμα σέλας ή δίκερως, παρουσία διαφραγμάτων σε αυτήν, βρεφική γέννηση των γεννητικών οργάνων),
• τραυματική βλάβη στο ενδομήτριο μετά από αποβολή,
• παρουσία ινομυωμάτων της μήτρας,
• παρουσία ουλών μετά από καισαρική τομή.

Η επόμενη κρίσιμη περίοδος που μπορεί να υπάρξει κίνδυνος αποβολής στο πρώτο τρίμηνο είναι η 8η - 12η εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Η κύρια αιτία της απειλής σε αυτήν την περίοδο είναι οι ορμονικές διαταραχές σε μια γυναίκα, για παράδειγμα, η ανεπαρκής παραγωγή της ορμόνης προγεστερόνης.

Απειλούμενη αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο (από την 13η έως την 26η εβδομάδα)

Η απειλή αποβολής στο δεύτερο τρίμηνο (από την 13η έως την 26η εβδομάδα) μπορεί να συμβεί κατά την κρίσιμη περίοδο, η οποία παρατηρείται από την 18η έως την 22η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, όταν παρατηρείται έντονη ανάπτυξη της μήτρας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διάφοροι τύποι προδρομικού πλακούντα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι - χαμηλός, ατελής ή πλήρης. Εάν μια γυναίκα έχει παθολογία εσωτερικών οργάνων ή/και κάποιου είδους μόλυνση, ο πλακούντας αποδεικνύεται ευαίσθητος και η ανώμαλη θέση του μπορεί να συνοδεύεται από αποκόλληση και αιμορραγία, κάτι που αποτελεί απειλή αποβολής.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι όλα τα τρίμηνα της εγκυμοσύνης θεωρούνται κρίσιμα σε εκείνες τις ημέρες κατά τις οποίες θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί έμμηνος ρύση εάν είχε συμβεί εγκυμοσύνη, καθώς και σε εκείνες τις περιόδους που υπήρξε αυθόρμητη ή τεχνητή διακοπή προηγούμενων κυήσεων - υπάρχει η άποψη ότι η το σώμα της γυναίκας διατηρεί τη μνήμη των απαραίτητων ορμονικών αλλαγών.

Απειλούμενη αποβολή στην αρχή της εγκυμοσύνης: συμπτώματα και θεραπεία

Περίπου το 20% των γυναικών βιώνουν μια απρογραμμάτιστη διακοπή της εγκυμοσύνης. Ακόμη περισσότεροι διαγιγνώσκονται με «απειλούμενη αποβολή στα αρχικά στάδια». Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε τι σημαίνει αυτή η διάγνωση και πώς να την αποφύγετε. Φροντίστε την υγεία σας ακόμη και πριν την εγκυμοσύνη.

Εάν συμβεί αποβολή μετά από 23 εβδομάδες εγκυμοσύνης, είναι δυνατό να σωθεί το μωρό. Τώρα η ιατρική έχει τη δυνατότητα να φροντίζει μωρά που ζυγίζουν λίγο περισσότερο από μισό κιλό. Γι' αυτό, σε περίπτωση οποιασδήποτε ενόχλησης, πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν ειδικό.

Τύποι αποβολών

Για να αποφύγετε την αποβολή και τις επιπλοκές της, επισκεφτείτε έναν ειδικό εάν αισθανθείτε κάποια ενόχληση. Η εγκυμοσύνη δεν πρέπει να συνοδεύεται από πόνο και προβλήματα υγείας. Κατά τη διάρκεια μιας κανονικής εγκυμοσύνης, μια γυναίκα μπορεί να αισθάνεται μόνο γενική αδυναμία.

Βίντεο - οι κύριες αιτίες αποβολής

Αιτίες πρόωρης αποβολής

Δεν γνωρίζουν όλες οι γυναίκες ότι είχαν αποβάλει. Το έμβρυο φεύγει αυθόρμητα από τη μήτρα και η μικρή ενόχληση και η αιμορραγία θεωρούνται εσφαλμένα ως έμμηνος ρύση. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις που μια μητέρα έχει ήδη δεθεί με το αν και πολύ μικρό παιδί της. Τι να κάνετε σε αυτή την περίπτωση; Μόνο μια επόμενη εγκυμοσύνη μπορεί να διορθώσει την κατάσταση. Αλλά πριν από αυτό, αξίζει να κατανοήσουμε τι θα μπορούσε να οδηγήσει σε αποβολή και να μειώσει τους κινδύνους μιας επακόλουθης αποβολής.

Θα εξετάσουμε τις κύριες αιτίες των πρώιμων αποβολών (πριν από τις 22 εβδομάδες). Ο μεγαλύτερος αριθμός αποβολών συμβαίνει πριν από τις 12 εβδομάδες. Έτσι, οι κύριες αιτίες των αποβολών:

Εκτός από τους παραπάνω λόγους για αποβολές, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε φάρμακα στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης. Πολλά από αυτά μπορεί να προκαλέσουν αποβολή ή να συμβάλουν στην ανάπτυξη ελαττωμάτων στο έμβρυο. Ορισμένα φαρμακευτικά βότανα μπορούν επίσης να προκαλέσουν αποβολή (αραβοσιτέλαιο, τσουκνίδα και φελαντίνα).

Ένας ανθυγιεινός τρόπος ζωής, η κακή διατροφή, το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ μπορούν να προκαλέσουν αποβολή. Ο υγιεινός τρόπος ζωής είναι απαραίτητος ακόμη και πριν προγραμματίσετε μια εγκυμοσύνη. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να γεννήσετε ένα υγιές και δυνατό μωρό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και η σεξουαλική επαφή κατά την πρώιμη εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει αποβολή.

Κύρια συμπτώματα επαπειλούμενης αποβολής

Δεν έχουν όλες οι γυναίκες συμπτώματα επαπειλούμενης αποβολής. Η ζωή μπορεί να συνεχίζεται ως συνήθως όταν ξαφνικά μια έγκυος αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πλήγμα. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε περιπτώσεις που μια γυναίκα παραμελεί μια επιπλέον εξέταση από γυναικολόγο. Ήδη από τις πρώτες εβδομάδες της εγκυμοσύνης, πρέπει να επισκεφτείτε έναν ειδικό για να μάθετε τη φύση της εγκυμοσύνης και να εξαλείψετε την πιθανότητα αρνητικών συνεπειών.

Το πιο κοινό σύμπτωμα μιας επαπειλούμενης αποβολής είναι ο ενοχλητικός πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στο κάτω μέρος της πλάτης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει βάρος στο κάτω μέρος της κοιλιάς και ελαφρές κράμπες. Ο πόνος μπορεί να εντοπιστεί είτε στο πλάι είτε στη μέση της κοιλιάς.

Όταν εμφανιστεί αιμορραγία, αρχίζει η αποκόλληση του πλακούντα. Κάποιες γυναίκες δεν γνωρίζουν καν ότι είναι έγκυες και λανθασμένα εντοπίζουν την περίοδό τους. Δεν μπορεί να υπάρξει έμμηνος ρύση σε όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης. Οποιαδήποτε αιμορραγία υποδηλώνει προβλήματα με τα γυναικεία όργανα. Εάν εμφανιστούν στα αρχικά στάδια, εμφανίζεται αποκόλληση του γονιμοποιημένου ωαρίου.

Θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με την έκκριση με κομμάτια ιστού ή θρόμβους. Εμφανίζονται μετά από αποβολή. Σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι πλέον δυνατό να σώσετε το παιδί, αλλά πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ειδικό το συντομότερο δυνατό για να αποφύγετε προβλήματα με τη δική σας υγεία.

Τα κύρια συμπτώματα μιας αποβολής είναι ο έντονος πόνος και η αιμορραγία. Μπορεί να εμφανιστεί καφέ εκκένωση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα υπάρξει αποβολή. Με την κατάλληλη θεραπεία και διάγνωση, το παιδί μπορεί να σωθεί. Το κύριο πράγμα δεν είναι να διστάσετε και να επικοινωνήσετε έγκαιρα με έναν αρμόδιο ειδικό.

Απαραίτητες εξετάσεις και εξετάσεις:

• γυναικολογική εξέταση?
• Υπερηχογράφημα των πυελικών οργάνων;
• δοκιμή για ορμόνες φύλου.
• Μελέτες θυρεοειδικών ορμονών.
• εξέταση αίματος για κρυφές ενδομήτριες λοιμώξεις.
• ανάλυση για την παρουσία αντισωμάτων στην ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη.
• Ανάλυση ούρων;
• επίχρισμα για κρυφές σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις.

Με βάση την έρευνα, ο ειδικός εντοπίζει την αιτία της επαπειλούμενης αποβολής και συνταγογραφεί την κατάλληλη θεραπεία. Όσο πιο γρήγορα μια γυναίκα επικοινωνήσει με έναν ειδικό, τόσο μεγαλύτερη είναι η ευκαιρία να σώσει το έμβρυο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνετε αυτοθεραπεία - αυτό μπορεί να προκαλέσει μόνο βλάβη και να προκαλέσει περαιτέρω επιπλοκές.

Θεραπεία για επαπειλούμενη αποβολή

Η επαπειλούμενη αποβολή δεν είναι αποβολή, αλλά αναστρέψιμη κατάσταση. Με έγκαιρη θεραπεία, το έμβρυο μπορεί να σωθεί. Αν όμως διαγνωστεί έκτρωση σε εξέλιξη, τότε δεν είναι πλέον δυνατό να σωθεί το έμβρυο. Σε αυτή την περίπτωση, η γυναίκα πρέπει να ανησυχεί για την υγεία της και να πραγματοποιήσει τη διαδικασία απόξεσης το συντομότερο δυνατό.

Η θεραπεία της επαπειλούμενης αποβολής στα αρχικά στάδια εξαρτάται από την αιτία της νόσου. Εάν υπάρχουν κρυφές λοιμώξεις και σεξουαλικές ασθένειες, αντιμετωπίζονται. Εάν οι παράγοντες Rh των γονέων έρθουν σε σύγκρουση, είναι απαραίτητη η χορήγηση ορού anti-Rh.

Κατά τη θεραπεία μιας επαπειλούμενης αποβολής, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αντισπασμωδικά και ηρεμιστικά (φυσικής προέλευσης). Είναι απαραίτητη η λήψη βιταμινών για την ενίσχυση του οργανισμού. Για ορμονικές διαταραχές, το Duphaston ή το Utrozhestan συνταγογραφούνται συχνότερα.

Εάν η αιτία της αποβολής είναι η αύξηση του επιπέδου των «ανδρικών» ορμονών, θα χρειαστούν γλυκοκορτικοειδή (δεξαμεθαζόνη και Metipred) για θεραπεία. Η λήψη ορμονικών φαρμάκων είναι δυνατή μόνο μετά από εξέταση.

Η θεραπεία πραγματοποιείται μόνο σε νοσοκομείο. Ωστόσο, αφού η κατάσταση της εγκύου επανέλθει στο φυσιολογικό, τα φάρμακα που συνταγογραφούνται από τον ειδικό θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για λίγο ακόμη. Ταυτόχρονα, συνιστούν ξεκούραση στο κρεβάτι, αποχή από σεξουαλικές επαφές και τακτικές επισκέψεις σε ειδικό.

• συμβουλευτείτε έναν γιατρό μετά την εγκυμοσύνη.
• εγκαταλείψει τον καφέ?
• μην πίνετε αλκοόλ?
• Μην κάνετε πολύ ζεστό μπάνιο.
• Κόψε το κάπνισμα;
• έλεγχος των επιπέδων σακχάρου στο αίμα?
• Κάντε εξετάσεις για ΣΜΝ.
• παρακολουθείτε την υγεία του συζύγου σας.
• σωστή διατροφή, αποφυγή στρες και υγιεινός τρόπος ζωής.

Συνέπειες μετά από πρόωρη αποβολή

Μετά από μια αποβολή, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε έναν ειδικό. Το έμβρυο μπορεί να παραμείνει στη μήτρα, κάτι που θα οδηγήσει σε μέθη του σώματος. Μπορεί να αναπτυχθεί σήψη και αυτό αποτελεί άμεση απειλή για τη ζωή.

Ο γιατρός θα συνταγογραφήσει ειδικά μέσα για τη συστολή της μήτρας και τη χειρουργική επέμβαση. Τα υπολείμματα του γονιμοποιημένου ωαρίου πρέπει να αφαιρεθούν από τη μήτρα το συντομότερο δυνατό.

Πολλές γυναίκες, αντιμέτωπες με μια αποβολή, προσπαθούν να συλλάβουν ένα νέο παιδί όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Δεν πρέπει να το κάνετε αυτό - οι γιατροί συμβουλεύουν να προγραμματίσετε να συλλάβετε ένα παιδί όχι νωρίτερα από πέντε μήνες μετά από μια αποβολή. Μετά από μια αποβολή, πρέπει να δώσετε προσοχή στην αντισύλληψη. Μια γυναίκα έχει όλες τις πιθανότητες να μείνει έγκυος, αλλά αυτή τη στιγμή έχει τον υψηλότερο κίνδυνο μιας επακόλουθης αποβολής.

Μετά από μια αποβολή, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί μια ενδελεχής εξέταση της κατάστασης του σώματος της γυναίκας. Πρέπει να μάθουμε τι προκάλεσε την αποβολή. Αξίζει επίσης να βεβαιωθείτε ότι η αποβολή δεν προκάλεσε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Βίντεο - πότε μπορείτε να μείνετε ξανά έγκυος μετά από μια αποβολή;

Ανάρρωση μετά από αποβολή

Ο γιατρός επιλέγει σωστά τη θεραπεία που στοχεύει στην εξάλειψη της αιτίας της αποβολής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μέσα σε έξι μήνες το σώμα της γυναίκας έχει αποκατασταθεί πλήρως και είναι έτοιμο για την επόμενη σύλληψη ενός παιδιού. Μετά από μια αποβολή, είναι επιτακτική ανάγκη να προστατεύσετε τον εαυτό σας κατά τη σεξουαλική επαφή. Εάν μια γυναίκα μείνει έγκυος, υπάρχει 80% πιθανότητα να καταλήξει σε αποβολή. Προσπαθήστε να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην υγεία σας και να ακολουθήσετε έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

Πολλές γυναίκες πέφτουν σε κατάθλιψη και απελπισία μετά από μια αποβολή. Αυτό μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία σας. Διατηρήστε τον ίδιο τρόπο ζωής, αποφύγετε το άγχος και τυχόν συγκρούσεις. Οι επακόλουθες αποβολές μπορούν να προληφθούν μόνο μέσω ενός υγιεινού τρόπου ζωής και κατάλληλης θεραπείας.

Κάθε γυναίκα που σχεδιάζει εγκυμοσύνη, δυστυχώς, μπορεί να βιώσει μια πρόωρη αποβολή. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, από 10 έως 20% των κυήσεων μπορεί να καταλήξουν σε αποβολή, ενώ περίπου το 20% των γυναικών χάνουν το έμβρυο χωρίς καν να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν έγκυες. Συνήθως δεν τους ενοχλεί τίποτα, απλώς σημειώνουν ότι πρώτα βιώνουν βαριές περιόδους, και μετά από λίγες μέρες αρχίζουν να έχουν βαριές περιόδους, τις περισσότερες φορές με πόνο.

Αποτυχία - από γυναικολογική άποψη, πρόκειται για αυθόρμητη διακοπή της εγκυμοσύνης, η οποία διαρκεί έως και 22 εβδομάδες. Αυτή η αντίστροφη μέτρηση συνεχίζεται επειδή ένα έμβρυο που ζυγίζει ακόμη λιγότερο από 500 γραμμάρια μετά από 22 εβδομάδες μπορεί να σωθεί από τη σημερινή ιατρική. Ένα παιδί μικρότερης ηλικίας και βάρους δεν έχει καμία πιθανότητα για αυτό.

Σε αυτό το άρθρο θα εξετάσουμε λεπτομερώς πώς να αναγνωρίσετε τα σημάδια μιας αποβολής, τι να κάνετε εάν συμβεί και γιατί πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε έναν γιατρό.

I. Συμπτώματα αποβολής

1. Παρατηρείτε αιματηρή έκκριση

Το κολπικό έκκριμα μετά από καθυστέρηση και όχι σύμφωνα με το ημερολόγιο είναι το πρώτο σημάδι αποβολής. Μπορεί να περιέχουν θρόμβους αίματος και ένα μείγμα απορριφθέντος ιστού από το μη σχηματισμένο έμβρυο. Εάν εντοπιστούν, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με το γιατρό σας. Εάν το έκκριμα είναι βαρύ, ο ειδικός θα σας πει να καλέσετε ένα ασθενοφόρο, εάν δεν είναι ισχυρό, μπορείτε να έρθετε μόνοι σας στο γυναικολογικό γραφείο.

Σπουδαίος:Εάν το έκκριμα περιέχει θρόμβο και πιστεύετε ότι μπορεί να είναι εμβρυϊκός ιστός, συλλέξτε αυτό το «μείγμα» σε ένα καθαρό δοχείο ή ειδικό δοχείο δοκιμής, κλείστε καλά το καπάκι και πηγαίνετε στο γιατρό. Ναι, αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά χάρη σε αυτό, μετά την εξέταση, ο γιατρός θα μπορεί να πει αν ήταν αυθόρμητη αποβολή ή όχι.

2. Νιώθετε πόνο στο στομάχι και την πλάτη σας

Εκτός από την αιμορραγία, μπορεί να έχετε έντονες μυϊκές κράμπες - αυτός είναι επίσης ένας λόγος για να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Εάν ταυτόχρονα νιώθετε ενοχλητικό πόνο στο κάτω μέρος της πλάτης, δυσφορία στην κοιλιά και κράμπες, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος αποβολής. Φροντίστε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν πάρετε παυσίπονα για συμπτώματα που υποδηλώνουν αποβολή.

3. Έχει εμφανιστεί μόλυνση στη μήτρα

Μια λεγόμενη σηπτική αποβολή μπορεί να συμβεί εάν έχει μολυνθεί η μήτρα μιας γυναίκας - αυτό το φαινόμενο είναι πολύ επικίνδυνο και ως εκ τούτου θα πρέπει να καλέσετε αμέσως ένα ασθενοφόρο.

Τα συμπτώματα μιας σηπτικής αποβολής είναι συγκεκριμένα: κολπική έκκριση με δυσάρεστη οσμή. Αιμορραγία; πυρετός και ρίγη του σώματος? έντονες κράμπες και πόνος στην κοιλιά.

4. Αποβολή στο δεύτερο τρίμηνο

Εάν μια αποβολή δεν συμβεί νωρίς, αλλά μετά από τρεις μήνες εγκυμοσύνης, υπάρχουν άλλα σημάδια. Εάν εντοπιστούν, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν γιατρό. Πρώτον, αυτό είναι υγρό που στάζει από τον κόλπο - αυτό δείχνει ότι ο σάκος αμνιακού υγρού είναι κατεστραμμένος. Δεύτερον, υπάρχει κηλίδωση και αιμορραγία από τον κόλπο. Τρίτον, η εμφάνιση αίματος στα ούρα, οδυνηρές αισθήσεις κατά την ούρηση. Τέταρτον, μπορεί να υπάρχει εσωτερική αιμορραγία, η οποία συνοδεύεται από έντονο πόνο στους ώμους ή στην περιοχή του στομάχου.

II. Κίνδυνος αποβολής. Διάγνωση από γιατρό

1. Επίσκεψη στο γιατρό

Εάν υπάρχουν σημάδια αποβολής, ελέγξτε αμέσως το γιατρό σας. Πρώτα από όλα θα κάνει υπερηχογράφημα για να δει αν υπάρχει έμβρυο στη μήτρα. Εάν ναι, ο ειδικός θα ελέγξει αμέσως πώς αναπτύσσεται το παιδί μέσα του και μακροπρόθεσμα θα αναλύσει τον καρδιακό του παλμό. Εάν δεν υπάρχει έμβρυο, αυτό φυσικά σημαίνει ότι δεν είστε έγκυος και συνέβη μια αποβολή, τα συμπτώματα της οποίας παρατηρήσατε.

Ο γιατρός θα κάνει επίσης αμέσως μια κολπική εξέταση για να δει το άνοιγμα του τραχήλου της μήτρας. Ένας καλός ειδικός θα συνταγογραφήσει αμέσως εξετάσεις που θα σας επιτρέψουν να αξιολογήσετε τα ορμονικά σας επίπεδα.

Εάν φέρετε μαζί σας ιστούς που συλλέγονται από εκκρίσεις που μπορεί να είναι μέρη ενός μη σχηματισμένου εμβρύου, ο γιατρός σας θα πρέπει να κάνει μια εξέταση για να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τις υποψίες σας.

2. Να είστε προετοιμασμένοι για κακές διαγνώσεις

Ο γιατρός μπορεί να σας πει ότι υπάρχει κίνδυνος αποβολής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει συμβεί αποβολή: εάν αισθάνεστε κράμπες ή έχετε αιμορραγία, αλλά ο τράχηλος της μήτρας είναι κλειστός, τότε υπάρχει πιθανότητα να μην αποβληθεί συμβεί, αν και υπάρχει κίνδυνος. Σε αυτή την περίπτωση, οι γιατροί πρέπει να κάνουν τα πάντα για να το αποφύγουν αυτό.

Εάν η μήτρα συστέλλεται και ο τράχηλός της διαστέλλεται, είναι, δυστυχώς, αδύνατο να αποτραπεί μια αποβολή. Όταν το γονιμοποιημένο ωάριο φύγει ελεύθερα από τη μήτρα, θα συμβεί πλήρης αποβολή. εάν ο ιστός βγει, αλλά σωματίδια του εμβρύου ή του πλακούντα εξακολουθούν να παραμένουν στον κόλπο, οι γιατροί θα πρέπει να επέμβουν. Υπάρχει επίσης ένα τόσο τρομερό περιστατικό όπως μια παγωμένη εγκυμοσύνη - συμβαίνει εάν το έμβρυο πεθάνει μέσα στη μήτρα για κάποιο λόγο. Το σώμα μιας γυναίκας δεν θα το ξεφορτωθεί πλέον μόνο του - αυτό εξαρτάται από τους γιατρούς.

3. Ακούστε τον γιατρό

Εάν επιβεβαιωθεί η απειλή της αποβολής, ακολουθήστε τις συμβουλές του γιατρού σας για να αποτρέψετε την ίδια την αποβολή και να σώσετε το μωρό. Πιθανότατα, ο γιατρός σας θα σας συνταγογραφήσει ανάπαυση μέχρι να υποχωρήσουν τα συμπτώματά σας. Επίσης, θα σας απαγορευτεί οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα και οικεία οικειότητα. Θα είναι απαραίτητο να αρνηθείτε τα ταξίδια σε μέρη όπου μπορεί να μην είναι διαθέσιμη έγκαιρη ιατρική περίθαλψη.

Εάν συμβεί αποβολή, αλλά δεν βγαίνουν όλοι οι ιστοί του γονιμοποιημένου ωαρίου, ο γιατρός θα σας συμβουλεύσει είτε να περιμένετε έως ότου το σώμα απορρίψει ανεξάρτητα τους υπόλοιπους ιστούς (αυτό μπορεί να διαρκέσει περίπου ένα μήνα), είτε μπορεί να σας συνταγογραφηθούν δύο υπόθετα ή: θα προκαλέσουν απόρριψη των υπολοίπων ιστών εντός της ημέρας. Εάν αναπτύξετε ξαφνικά μια λοίμωξη, ο γιατρός σας θα αφαιρέσει τυχόν υπολειπόμενο εμβρυϊκό ιστό.

4. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας

Μετά από μια αποβολή, κάθε γυναίκα χρειάζεται χρόνο για να αναρρώσει σωματικά και, ακόμη περισσότερο, ψυχικά. Αυτό μπορεί να σας πάρει αρκετές ημέρες ή και περισσότερες.

Η περίοδός σας θα ξαναρχίσει μόνο τον επόμενο μήνα και μετά θα μπορείτε να μείνετε ξανά έγκυος. Εάν δεν το θέλετε, χρησιμοποιήστε αντισύλληψη. Δεν πρέπει να κάνετε σεξ ή να χρησιμοποιείτε ταμπόν για δύο εβδομάδες μετά από μια αποβολή γιατί αυτό θα αποτρέψει την επούλωση του ιστού στα τοιχώματα του κόλπου.

Συνήθως μετά ή, πολύ περισσότερο, αργότερα, μια γυναίκα βιώνει έντονη θλίψη και βιώνει ψυχικό πόνο. Σε καμία περίπτωση μην κατακρίνετε τον εαυτό σας και προσπαθήστε να μην είστε μόνοι: αφήστε να υπάρχουν κοντά άνθρωποι που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε τη θλίψη. Μην ντρέπεστε ή φοβάστε να δεχτείτε υποστήριξη από την οικογένειά σας, βρείτε μια ειδική ομάδα υποστήριξης που θα σας βοηθήσει. Θυμηθείτε ότι οι περισσότερες γυναίκες που βίωσαν μια αποβολή κατάφεραν να γεννήσουν ένα υγιές μωρό στο μέλλον, και μάλιστα περισσότερα από ένα.

III. Αιτίες αποβολής και προγραμματισμός της επόμενης εγκυμοσύνης

1. Αιτία πρόωρης αποβολής

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν σε αυθόρμητη διακοπή της εγκυμοσύνης. Πρώτον, πρόκειται για ορμονικές διαταραχές στο σώμα μιας γυναίκας. Μια λανθασμένη ισορροπία ορμονών (έλλειψη προγεστερόνης ή περίσσεια ανδρικής ορμόνης) μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια ενός παιδιού. Συνήθως αυτό το πρόβλημα διαγιγνώσκεται εκ των προτέρων και επομένως στη γυναίκα συνταγογραφείται ορμονική θεραπεία, η οποία εξαλείφει την πιθανότητα αποβολής.

Δεύτερον, μια γυναίκα μπορεί να χάσει το μωρό της λόγω του παράγοντα Rh του αίματος: εάν είναι αρνητική και ο πατέρας του παιδιού είναι θετικός, τότε μπορεί να αναπτυχθεί σύγκρουση Rh. Σε αυτή την περίπτωση, το έμβρυο θα κληρονομήσει το θετικό Rh του πατέρα και το σώμα της μητέρας θα το αναγνωρίσει ως ξένο και θα το απορρίψει. Εάν μια τέτοια παθολογία διαγνωστεί αμέσως, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ορμόνη προγεστερόνη, η οποία θα προστατεύσει το έμβρυο και θα αποτρέψει την αποβολή.

Τρίτον, γενετικές ανωμαλίες του εμβρύου, που προκύπτουν είτε από κληρονομικούς παράγοντες των γονέων, είτε σχηματίστηκαν σε ένα συγκεκριμένο ωάριο ή σπέρμα, μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή.

Τέταρτον, η αιτία της απώλειας ενός παιδιού μπορεί να είναι μια λοίμωξη: οποιαδήποτε αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στους 38 βαθμούς λόγω ασθένειας των εσωτερικών οργάνων θα οδηγήσει σε αποβολή, επειδή κατά τη διάρκεια της μόλυνσης ολόκληρο το σώμα μεθάει και καθίσταται ανίκανο να κρατήσει το έμβρυο. Ως εκ τούτου, κατά τον προγραμματισμό μιας εγκυμοσύνης, η μέλλουσα μητέρα πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη εξέταση προκειμένου να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν άμεσα οι χρόνιες παθήσεις.

Πέμπτον, εάν μια γυναίκα έχει κάνει ποτέ έκτρωση, αυτό μπορεί να επηρεάσει τη μελλοντική της μοίρα: μπορεί είτε να έχει αποβολές είτε να αναπτύξει εντελώς στειρότητα. Ωστόσο, βέβαια, πολλές γυναίκες εξακολουθούν να γεννούν υγιή παιδιά μετά τις εκτρώσεις.

Έκτον, φάρμακα ή βότανα (για παράδειγμα, τσουκνίδα, μαϊντανός, υπερικό, τάνσυ και άνθος αραβοσίτου) μπορεί να οδηγήσουν σε αποβολή. Έβδομο, η αιτία μπορεί να είναι έντονο στρες, θλίψη και παρατεταμένο ψυχικό στρες. Εάν αισθάνεστε άσχημα, αρνητικά συναισθήματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο γιατρός σας μπορεί να σας συνταγογραφήσει ηρεμιστικά ή να σας στείλει σε ψυχολόγο.

Όγδοο, η πιθανότητα αποβολής θα επηρεαστεί από τον τρόπο ζωής σας: απαλλαγείτε από κακές συνήθειες (φροντίστε να σταματήσετε το αλκοόλ, το τσιγάρο και τα ναρκωτικά), μεταβείτε σε μια ισορροπημένη, υγιεινή διατροφή. Μην σηκώνετε βαριά πράγματα, προσπαθήστε να μην πέσετε ή χτυπήσετε το στομάχι σας.

Ένατο, αποβολή μπορεί να συμβεί εάν η μητέρα είναι διαβητική, υπέρβαρη ή λιποβαρή. εάν έχει ασθένειες του θυρεοειδούς αδένα, της μήτρας ή του τραχήλου της μήτρας και άλλων οργάνων που εμπλέκονται στην αναπαραγωγική διαδικασία. Εάν μια γυναίκα είναι άνω των 35 ετών, αυτό συμβαίνει επίσης, λένε οι ειδικοί.

2. Προγραμματίστε την εγκυμοσύνη σας

Για να αποφύγετε την αποβολή, προσεγγίστε υπεύθυνα το θέμα της εγκυμοσύνης: προσέχετε το σώμα σας, μην κάνετε κατάχρηση αλκοόλ, τσιγάρων και λιπαρών τροφών. ελέγχει την υγεία· Αποφύγετε οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει την απώλεια ενός παιδιού.

Εάν είστε ήδη έγκυος, φροντίστε να επισκεφτείτε έναν γιατρό και να φροντίσετε τον εαυτό σας. Κάντε μέτρια άσκηση, κάντε ασφαλές σεξ για να προστατεύσετε από λοιμώξεις και μην εργάζεστε ή γενικά βρίσκεστε σε μέρη όπου θα μπορούσατε να εκτεθείτε σε ακτινοβολία από μολυσματικούς παράγοντες, περιβαλλοντικές τοξίνες ή χημικές ουσίες.

Είναι καλό όταν η εγκυμοσύνη είναι επιθυμητή. Ωστόσο, δύο σαφείς γραμμές στο τεστ δεν εγγυώνται καθόλου ότι όλα θα πάνε καλά με το μωρό μέχρι τη γέννηση. Μερικές φορές το γυναικείο σώμα, για κάποιο λόγο, απαλλάσσεται ανεξάρτητα από το έμβρυο λίγο καιρό μετά την εμφάνισή του. Μιλάμε για αποβολή στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης. Γιατί συμβαίνει αυτό και υπάρχει τρόπος να αποφευχθούν προβλήματα;

Ας στραφούμε σε αμερόληπτες στατιστικές: το ένα τέταρτο όλων των πρώιμων κυήσεων είναι καταδικασμένες σε αυθόρμητη διακοπή. Για να μπορέσετε να επηρεάσετε την εξέλιξη των γεγονότων, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τις αιτίες της αποβολής και τα σημάδια της.

Πώς συμβαίνει η αποβολή στα αρχικά στάδια;

Δυστυχώς, εάν υπάρχουν σοβαρές προϋποθέσεις για αυθόρμητη διακοπή της εγκυμοσύνης στα αρχικά στάδια, είναι σχεδόν αδύνατο να αντιστραφεί η παθολογική διαδικασία. Το έμβρυο αυτή τη στιγμή είναι τόσο μικρό που η γυναίκα δεν θα καταλάβει καν τι της συμβαίνει. Με την πρώτη ματιά, αυτό μοιάζει με την επανέναρξη του εμμηνορροϊκού κύκλου μετά από μεγάλη καθυστέρηση (1 - 2 εβδομάδες). Η έμμηνος ρύση, πιο άφθονη από ό,τι συνήθως, συνοδεύεται από ενοχλητικό πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς. Επιπλέον, δεν πηγαίνουν όλες οι γυναίκες στο νοσοκομείο μετά το περιστατικό. Μόνο λίγοι πηγαίνουν να δουν έναν γιατρό - κυρίως εκείνοι που τρομάζουν με τη θέα ενός θρόμβου αίματος που έχει βγει, που μοιάζει με ρήξη κύστης. Στην ιδανική περίπτωση, όλες οι γυναίκες χρειάζονται ιατρική εξέταση - εάν υπήρξε πραγματικά αποβολή, τότε μπορεί να χρειαστεί πρόσθετος καθαρισμός μετά από αυτήν.

Όταν μια γυναίκα γνωρίζει την «ενδιαφέρουσα» κατάστασή της, είναι πολύ πιο εύκολο γι' αυτήν να προβλέψει την έναρξη της αυθόρμητης αποβολής σε πρώιμο στάδιο. Πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να παρακολουθείτε προσεκτικά τις αισθήσεις στο κάτω μέρος της κοιλιάς και στην πλάτη. Επώδυνοι θαμποί και τραβώντας σπασμοί, κηλίδες με αιματηρά ή ιστούς σηματοδοτούν κίνδυνο. Εάν αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια, υπάρχει πιθανότητα να σώσετε την εγκυμοσύνη.

Μια πρώιμη αποβολή λέγεται ότι συμβαίνει όταν η εγκυμοσύνη τελειώνει αυθόρμητα πριν από τη 12η εβδομάδα της ύπαρξης του εμβρύου. Η όψιμη αποβολή εμφανίζεται έως και τις 22 εβδομάδες και υπό την προϋπόθεση ότι οι γιατροί λαμβάνουν έγκαιρα και συντονισμένα μέτρα, το πρόωρο μωρό έχει κάθε πιθανότητα επιβίωσης.

Πρώιμη αποβολή: προκαταλήψεις

Υπάρχουν πολλοί μύθοι στην κοινωνία σχετικά με τις αιτίες των αυτόματων αποβολών. Οποιοδήποτε γυναικείο φόρουμ θα σας πει πώς να αποφύγετε την πρόωρη αποβολή, αλλά δεν μπορείτε να εμπιστευτείτε όλες τις συμβουλές. Είναι αξιόπιστα γνωστό ότι μέχρι τη 12η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, οι ακόλουθοι παράγοντες δεν αποτελούν απειλή για την ενδομήτρια ανάπτυξη του εμβρύου:

• αεροπορικά ταξίδια με αεροπλάνο?
• ελαφρύ αμβλύ τραύμα στην κοιλιακή περιοχή.
• μέτρια άσκηση?
• μια μεμονωμένη περίπτωση αυτόματης αποβολής έως και 12 εβδομάδων στο ιστορικό.
• ενεργή σεξουαλική ζωή?
• στρες.

Πραγματικές αιτίες πρόωρης αποβολής

Οι γιατροί αναφέρουν πολλούς κοινωνικο-βιολογικούς και ιατρικούς παράγοντες ως τους λόγους για την αυθόρμητη άμβλωση. Συχνά είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί τι ακριβώς προκάλεσε την ατυχία: μερικές φορές μια αποβολή βασίζεται σε έναν παράγοντα και μερικές φορές σε ένα ολόκληρο σύμπλεγμα. Ένα ορισμένο ποσοστό γυναικών γνωρίζει από πρώτο χέρι αυτή την παθολογία: οι άτυχες έχουν βιώσει αρκετές αποβολές στη σειρά. Στους ιατρικούς κύκλους, το φαινόμενο αυτό χαρακτηρίστηκε ως επαναλαμβανόμενη αποβολή. Παραθέτουμε τους πιο σοβαρούς και κοινούς παράγοντες που προκαλούν την απειλή της αποβολής στα αρχικά στάδια:

• Τις περισσότερες φορές, το ίδιο το σώμα απαλλάσσεται από μη βιώσιμους απογόνους εάν η εμφάνιση και η ανάπτυξη του εμβρύου σχετίζεται με μια συγκεκριμένη ανωμαλία ή γενετική παθολογία. Αυτό μπορεί να είναι μια κληρονομική «διάσπαση» σε επίπεδο γονιδίου ή μια αυθόρμητη μετάλλαξη που προκαλείται από ακτινοβολία, έναν επικίνδυνο ιό ή μια δύσκολη περιβαλλοντική κατάσταση. Η ιατρική, δυστυχώς, δεν είναι σε θέση να αλλάξει ή να αποτρέψει αυτή τη διαδικασία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πλήρης προετοιμασία για την επερχόμενη εγκυμοσύνη είναι αδύνατη χωρίς να συμβουλευτείτε τους μελλοντικούς γονείς με έναν γενετιστή.
• Οι διαταραχές στη λειτουργία του ανοσοποιητικού και του ορμονικού συστήματος αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την ομαλή εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Μια γυναίκα πρέπει να υποβληθεί στους απαραίτητους ελέγχους στο στάδιο του σχεδιασμού ενός παιδιού, τότε οι γιατροί θα είναι σε θέση να εξαλείψουν όλες τις "παγίδες" εκ των προτέρων. Πολύ συχνά, η ανεπάρκεια προγεστερόνης, η περίσσεια ανδρογόνων, οι παθολογίες στη δραστηριότητα του θυρεοειδούς αδένα και των επινεφριδίων γίνονται εμπόδια για την επίτευξη του ονείρου της μητρότητας.
• Ένα άλλο πιεστικό πρόβλημα για την επιτυχή ανάπτυξη του εμβρύου στη μήτρα μιας γυναίκας είναι η σύγκρουση Rh. Το μητρικό σώμα αντιδρά στο έμβρυο ως ξένο αντικείμενο και το απαλλάσσει, αφού ο παράγοντας Rh του αίματός του έχει σύμβολο «-» και λήφθηκε από τον πατέρα με το σύμβολο «+». Εάν οι ανησυχίες σχετικά με αυτό είναι πραγματικές, η κατάσταση διορθώνεται με τη βοήθεια ανοσοτροποποιητικής θεραπείας στο στάδιο του προγραμματισμού εγκυμοσύνης.

• Ο αναμφισβήτητος εχθρός μιας υγιούς εγκυμοσύνης είναι η μόλυνση (ανεξαρτήτως προέλευσης). Συγκεκριμένα, όλες αυτές είναι ασθένειες που μεταδίδονται «μέσω του κρεβατιού»: έρπης, κυτταρομεγαλοϊός, τοξοπλάσμωση, σύφιλη, χλαμύδια, τριχομονάση κ.λπ. ;
• Ένα απογοητευτικό τέλος στην πρώιμη εγκυμοσύνη περιμένει μια γυναίκα με χρόνιες φλεγμονώδεις και μολυσματικές ασθένειες των εσωτερικών οργάνων. Το πιο ύπουλο από αυτά: ιογενής ηπατίτιδα, ερυθρά, πνευμονία, γρίπη, σοβαρός πονόλαιμος.
• Είναι εξαιρετικά δύσκολο για το σώμα μιας γυναίκας να αντιμετωπίσει την εγκυμοσύνη λόγω του στρες που προκαλείται από μια έκτρωση. Η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης στο παρελθόν απειλεί τη δευτερογενή υπογονιμότητα και τις επαναλαμβανόμενες αποβολές στο μέλλον. Μια γυναίκα πρέπει οπωσδήποτε να ενημερώσει το γιατρό της για τέτοια στοιχεία της βιογραφίας της κατά τον προγραμματισμό της εγκυμοσύνης.

• Δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τέτοια μεμονωμένα χαρακτηριστικά του γυναικείου σώματος, όπως, για παράδειγμα, συγγενείς αναπτυξιακές ανωμαλίες και ογκολογικές ασθένειες των εσωτερικών γεννητικών οργάνων, ICN. Αυτές και άλλες παθολογίες αποκλείουν την εγκυμοσύνη ως τέτοια.

Τα πρώτα συμπτώματα της πρόωρης αποβολής

Η φύση της ανάπτυξης μιας αποβολής αποκλείει την ταυτόχρονη - η αυθόρμητη διακοπή της εγκυμοσύνης μπορεί να χωριστεί σε διάφορα στάδια. Λοιπόν, ας μάθουμε πώς να ανιχνεύσουμε πρόωρη αποβολή.

Οι πρώτες «καμπάνες» είναι επώδυνες αισθήσεις που καλύπτουν την πλάτη στην οσφυϊκή περιοχή και στην κάτω κοιλιακή χώρα. Συχνά ταυτόχρονα, απελευθερώνονται καφέ ή κοκκινωποί θρόμβοι από το γεννητικό σύστημα. Το αίμα κατά τη διάρκεια μιας πρώιμης αποβολής είναι ένα πολύ επικίνδυνο σημάδι, το οποίο δείχνει ότι έχει ξεκινήσει η αποκόλληση των ιστών. Ακόμη και μερικές σταγόνες αίματος στα εσώρουχά σας είναι ένας σοβαρός λόγος για να επικοινωνήσετε αμέσως με μια ιατρική μονάδα. Μια αξιόπιστη πρόληψη της αυτόματης αποβολής είναι να επισκέπτεστε τακτικά την προγεννητική κλινική για εξέταση ρουτίνας και να υποβάλλεστε σε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις. Μόνο έτσι η μέλλουσα μητέρα θα είναι σίγουρη ότι όλα είναι καλά με το μωρό της.

Πώς μοιάζει μια πρόωρη αποβολή: τα κύρια στάδια

Το πρώτο στάδιο της παθολογίας, τα σημάδια του οποίου μάθαμε παραπάνω, είναι πολύ κοινό στις μέλλουσες μητέρες. Για να σωθεί το μωρό, οι μέλλουσες μητέρες αναγκάζονται να παραμείνουν σε ωδείο σχεδόν σε όλη τη διαδρομή μέχρι τις προγεννητικές συσπάσεις. Το αρχικό στάδιο της παθολογίας χαρακτηρίζεται από υπερτονία της μήτρας, αιμορραγία και ενόχληση που θυμίζει συσπάσεις.

Το δεύτερο στάδιο της διαταραχής οδηγεί σε πιο σοβαρές συνέπειες. Αυτή τη στιγμή, όλα τα σημάδια υποδηλώνουν ήδη μια πλήρη αποβολή στα αρχικά στάδια: αρχίζει η αποσπασματική αποκόλληση του γονιμοποιημένου ωαρίου από το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας. Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, τα προβλήματα μπορούν ακόμα να αποφευχθούν, λένε οι γιατροί. Αυτό είναι δυνατό χάρη στην άμεση και συντονισμένη παρέμβαση των επαγγελματιών, με την προϋπόθεση ότι η έγκυος θα φτάσει έγκαιρα στο νοσοκομείο.

Το επόμενο στάδιο της πρώιμης αυθόρμητης αποβολής είναι η αποβολή εν όψει. Τώρα τίποτα δεν μπορεί να βοηθήσει το έμβρυο. Μια έγκυος γυναίκα καταλαμβάνεται ξαφνικά από αιχμηρούς σπασμούς, η αιμορραγία αρχίζει σχεδόν αμέσως - το πιο πειστικό σημάδι μιας πρώιμης αποβολής. Αυτό υποδηλώνει τον τελικό θάνατο του γονιμοποιημένου ωαρίου, το οποίο εξέρχεται πλήρως ή μερικώς (ατελής αποβολή). Η φωτογραφία δείχνει ένα γονιμοποιημένο ωάριο κατά τη διάρκεια μιας πρώιμης αποβολής:

Η παθολογία καταλήγει σε πλήρη αυθόρμητη αποβολή. Μετά από μια πρώιμη αποβολή, η μήτρα συσπάται και επιστρέφει γρήγορα στο «προ της εγκυμοσύνης» της μέγεθος. Στην περίπτωση αυτή, επιπλοκή θεωρείται η ατελής αποβολή ή η παγωμένη εγκυμοσύνη (που διαγιγνώσκεται με υπερηχογράφημα), όταν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος δημιουργίας πύου ή εμφάνισης σήψης.

Πώς να αναγνωρίσετε μια πρόωρη αποβολή

Με την πρώτη ματιά, είναι αρκετά απλό να προσδιοριστεί μια αποβολή, επομένως ορισμένες γυναίκες πιστεύουν ότι αν αισθάνονται καλά μετά το περιστατικό, μπορούν να παραμελήσουν μια επίσκεψη στο νοσοκομείο. Ωστόσο, αυτή είναι μια επικίνδυνη παρανόηση: όλα τα σημάδια της αυτόματης αποβολής στα πρώιμα στάδια είναι επίσης χαρακτηριστικά άλλων, πιο σοβαρών ασθενειών, οι οποίες χωρίς σωστή διάγνωση μπορεί να θεωρηθούν εσφαλμένα ως αποβολή:

• έκτοπη εγκυμοσύνη?
• κακοήθης σχηματισμός στον τράχηλο της μήτρας.
• αναίμακτη συστροφή μιας κύστης ωοθηκών.
• τραυματισμός του τραχήλου της μήτρας.

Αυτές οι καταστάσεις μπορούν να εξαλειφθούν μόνο εντός των τειχών ενός ιατρικού ιδρύματος.

Τι να κάνετε εάν έχετε μια πρόωρη αποβολή

Δυστυχώς, οι γιατροί δεν είναι σε θέση να αλλάξουν ριζικά την πορεία των γεγονότων στην αρχή της εγκυμοσύνης - δεν μπορείτε να πάτε ενάντια στη φύση.

Είναι κοινή πρακτική να συνταγογραφείται το φάρμακο Tranexam για να σταματήσει η αιμορραγία. Εάν μια γυναίκα είχε αρκετές αποτυχημένες εγκυμοσύνες στο παρελθόν, θα συνταγογραφηθεί το Utrozhestan. Όταν, χάρη στις προσπάθειες των γιατρών, η εγκυμοσύνη μπορεί να φτάσει στο δεύτερο τρίμηνο, σε περίπτωση επαπειλούμενης αποβολής, αξίζει να βάλετε ράμματα ή πεσσό εάν υπάρχει βραχύς τράχηλος με ισθική-τραχηλική ανεπάρκεια. Κατ 'αρχήν, εδώ τελειώνουν οι μέθοδοι καταπολέμησης της παθολογίας.

Τώρα ας απαριθμήσουμε τι δεν θα βοηθήσει στη διαδικασία ανάπτυξης αποβολής:

• ξεκούραση στο κρεβάτι - μια συνειδητή μείωση της κινητικής δραστηριότητας της μητέρας δεν μπορεί να σταματήσει μια αποβολή εάν υπάρχουν πραγματικές προϋποθέσεις για την εμφάνισή της.
• λήψη φαρμάκων: No-shpa, Papaverine, Magne B6, Analgin.

Λίγες εβδομάδες μετά από μια πλήρη αποβολή, μια γυναίκα πρέπει να δει έναν γιατρό και να κάνει εξετάσεις στο αίμα της για επίπεδα hCG. Εάν όλοι οι δείκτες είναι κανονικοί, δεν υπάρχει τίποτα να ανησυχείτε. Ωστόσο, εάν το επίπεδο της ορμόνης δεν έχει μειωθεί καθόλου ή έχει μειωθεί, αλλά δεν έχει πέσει στο απαιτούμενο ελάχιστο, υπάρχει πιθανότητα υδατιδίμορφου σπίλου. Πρόκειται για μια επικίνδυνη επιπλοκή που απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση.

Μια άμβλωση σε εξέλιξη μπορεί να ολοκληρωθεί με διάφορους τρόπους. Εάν κατά τη διάρκεια της εξέτασης εξακολουθεί να προέρχεται αίμα από τον κόλπο και το γονιμοποιημένο ωάριο ή το έμβρυο είναι ακόμα στη μήτρα, ο γιατρός μπορεί να καθορίσει την ακόλουθη πορεία δράσης:

• μια προσέγγιση αναμονής που διαρκεί έως και 7 ημέρες (ίσως το σώμα να απορρίψει ό,τι δεν είναι απαραίτητο χωρίς εξωτερική παρέμβαση).
• φαρμακευτική προσέγγιση (στη γυναίκα συνταγογραφείται το φάρμακο Misoprostol, υπό την επίδραση του οποίου οι μύες της μήτρας συστέλλονται έντονα και αφαιρούν τα υπολείμματα του γονιμοποιημένου ωαρίου).
• χειρουργικός καθαρισμός (εάν η κολπική αιμορραγία γίνει μαζική).

Πώς να αποτρέψετε την πρόωρη αποβολή

Για να εξαλείψετε όλους τους πιθανούς παράγοντες που προκαλούν πρόωρη αποβολή, πρέπει να αποκτήσετε απογόνους υπό την επαγγελματική καθοδήγηση ενός γιατρού. Για να γίνει αυτό, μια γυναίκα υποβάλλεται σε πλήρη εξέταση όχι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά στο στάδιο του σχεδιασμού ενός παιδιού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η απουσία διαφόρων «βλαβών» σε κυτταρικό επίπεδο και εσωτερικών παθολογιών. Επιπλέον, οι μελλοντικοί γονείς αναθεωρούν και προσαρμόζουν τον συνήθη τρόπο ζωής τους σύμφωνα με τις επερχόμενες αλλαγές: σε αυτό το στάδιο είναι σημαντικό να βάλετε τέλος στις κακές συνήθειες, να καθιερώσετε μια καθημερινή ρουτίνα και δίαιτα.

Πρώιμη αποβολή: πώς να καταλάβετε πού να προχωρήσετε στη συνέχεια

Μετά από μια τέτοια αποτυχία σύνθλιψης, συνιστάται στη γυναίκα να υποβληθεί σε μια πορεία θεραπείας αποκατάστασης. Εάν η αιτία του περιστατικού δεν μπορούσε να προσδιοριστεί νωρίτερα, οι γιατροί θα προβούν στις απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις για να το προσδιορίσουν τώρα. Αυτό είναι σημαντικό, διαφορετικά η γυναίκα κινδυνεύει να αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα την επόμενη φορά που θα προετοιμαστεί για τη μητρότητα.

Η διαδικασία υπερήχων είναι ένα υποχρεωτικό βήμα μετά από μια πρόωρη αποβολή. Εάν υπάρχουν θραύσματα ωαρίου ή εμβρύου στη μήτρα, μια γυναίκα θα χρειαστεί καθαρισμό για να αποφύγει την ανάπτυξη φλεγμονής ή μόλυνσης. Μετά από όλες τις απαραίτητες διαδικασίες, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει στον ασθενή μια πορεία αντιβακτηριακής θεραπείας, η οποία θα αποκλείσει διάφορες μολυσματικές ασθένειες, καθώς και μια σειρά ορμονών που θα βάλουν σε τάξη το ενδοκρινικό σύστημα της γυναίκας.

Μεταξύ άλλων, μια αποτυχημένη μητέρα έχει απόλυτη ανάγκη από επαγγελματική ψυχολογική υποστήριξη. Η απώλεια ενός μωρού, ακόμη και ενός τόσο μικρού, αφήνει ανεξίτηλο το αποτύπωμα στο μυαλό μιας γυναίκας. Είναι σημαντικό να ζήσετε αυτή τη στιγμή με την υποστήριξη ενός ψυχολόγου ή οικογένειας.

Είναι λάθος να απομονώνεστε από τον έξω κόσμο και να μείνετε μόνοι με την ατυχία σας, καθώς τα αρνητικά συναισθήματα απλώς θα «τρώνε» κάθε ελπίδα για το καλύτερο. Οι ψυχολόγοι συνιστούν ότι οι γυναίκες που έχουν υποστεί αποβολή δεν πρέπει να ντρέπονται για τα συναισθήματά τους και να μην συγκρατούν την επιθετικότητα και τα δάκρυα - όσο πιο γρήγορα μπορούν να απαλλαγούν από αυτά, τόσο πιο γρήγορα θα έρθει η ανάκαμψη. Και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να φοβάστε το μέλλον: η σύγχρονη ιατρική και οι ικανοί γιατροί θα κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να εξασφαλίσουν ότι η νέα εγκυμοσύνη τελειώνει με το νικηφόρο κλάμα του πολυαναμενόμενου μωρού!